donderdag 7 september 2017

ERDOGAN’S MOORDBRIGADES IN EUROPA

Steeds vaker horen we over de lange arm van de Turkse dictator Erdogan. Intussen is meer en meer duidelijk geworden dat die lange arm niet alleen invloed en intimidatie betekend, maar ook geweld en zelfs moord. Er bestaat geen twijfel meer over, Erdogan’s moordbrigades zijn actief in Europa. Tijd dus om deze zaak eens wat beter te gaan bekijken.

Turkse inlichtingen en politiediensten zijn al jaren actief in Europa, ondermeer ook in Nederland. Jaren geleden al waren Turkse agenten betrokken bij moordaanslagen op Armeense activisten, die de Turkse volkerenmoord op het Armeense volk op de agenda probeerden te zetten. De activiteiten van de Turkse agenten werden door de Europese staten meestal genegeerd of gewoon doodgezwegen. Turkije was en is immers een NAVO partner, en gelijktijdig een belangrijke bondgenoot, eerst tegen de Sovjet Unie, en later tegen “vijanden” van het westen in het Midden Oosten en elders. Zo konden de moordenaars rustig hun gang gaan, en terug reizen naar Turkije als de klus was geklaard.

Later werden het vooral de Koerdische verenigingen en activisten die doelwit waren van de Turkse geheime dienst MIT, en andere agenten die op orders van Ankara werkten. In Nederland zijn dit soort aanvallen een aantal keren voorgekomen, ondermeer in Den Haag en Arnhem, waarbij er altijd een duidelijke samenwerking is tussen de MIT, de Turkse maffia en de extreem rechtse Grijze Wolven. Deze groepen lopen in elkaar over en overlappen elkaar. Daarnaast moeten we vermelden dat ook de Europese veiligheidsdiensten nauw samenwerkten met de MIT. Soms was deze band nauwer, dan weer wat losser, wat afhing van de actuele relatie met Turkije. Duitsland heeft altijd uitgeblonken als het gaat om samenwerking met Turkije. Informatie over Koerdische activisten werd met de Turken gedeeld, en mensen werden ook uitgeleverd. Duitsland was ook een van de eerste landen die een verbod uitsprak op de PKK.

De tijden zijn echter veranderd, en intussen is Duitsland er achter gekomen dat er zoveel Turkse agenten in Duitsland actief zijn, dat het een bedreiging is geworden voor de Duitse staat zelf. Intussen zitten zeker 20 Turken vast in Duitsland, die er van worden verdacht informatie naar Turkije te hebben gesluisd, of gewelddaden op Duitse bodem hebben begaan. Ook in deze gevallen zijn de doelen meestal Koerden of Koerdische instellingen. Maar sinds enkele jaren zijn daar ook leden van de Gulen beweging bijgekomen. De meeste agenten die worden opgepakt zwijgen als het graf. Maar er zijn uitzonderingen.

In december vorig jaar werd een Turkse man gearresteerd, die intussen heeft bekend dat hij opdracht kreeg van twee MIT agenten om Koerdische politici in Duitsland te vermoorden. Ze wilden ook dat hij twee Koerdische jongeren zou aanwerven om de Turkse leider van de Duitse Grunen partij aan te vallen in een bijeenkomst. In totaal kreeg de man 30.000 Euro als betaling vanuit Ankara voor de diensten die hij uitvoerden. Hij probeerde ook zijn vriendin tot Turkse agent te maken, maar zijn weigerde. De man moet op 7 september voorkomen, en kan 5 jaar gevangenis krijgen omdat hij voor een buitenlandse mogendheid spioneerde op Duitse bodem.

Dat de moorddreiging niet denkbeeldig is bewees de moord op 3 vrouwelijke Koerdische activisten, waaronder ook Sakine Cansiz, een van de medeoprichters van de PKK, in Parijs in januari 2013. De vrouwen werden in het kantoor van het Koerdistan Informatie Centrum doodgeschoten door een man die in de beweging was geïnfiltreerd. Uit onderzoek is gebleken dat hij in opdracht van de MIT werkte. De man is intussen in de gevangenis overleden zonder dat de achtergronden van de moordpartij op de juiste wijze konden worden uitgezocht. De Franse autoriteiten hebben het onderzoek steeds vertraagd, omdat men niet publiekelijk wilde toegeven dat de Turkse staat moorden op Frans grond gebied had gepleegd. Ze vonden het dan ook prima dat de dader in de gevangenis stierf nog voordat het tot een echte rechtszaak kon komen.

Intussen werd op deze wijze wel een signaal aan Turkije gegeven dat de activiteiten van de MIT niet zouden worden tegengewerkt, zolang de reputatie van Frankrijk niet te veel in het gedrang komt. Eerdere Turkse regeringen gingen hiermee akkoord, maar intussen heeft de bloedsultan Erdogan de volledige macht, en hij trekt zich niets aan van Europese gevoeligheden. Er waren al langer geruchten dat hij steeds meer agenten inzet om jacht te maken op zijn vijanden. Dat kunnen Koerden, Armenen of linkse Turken zijn, maar ook aanhangers van de Gulen beweging. Eigenlijk is iedereen die Erdogan en zijn AKP fascisten bekritiseerd tot doelwit verklaard.

Europa reageert nog steeds heel laks op dit alles. De relatie met Turkije is verslechterd, maar de inlichtingenuitwisselingen gaan nog steeds door. Toch neemt de bezorgdheid wel wat toe. In Duitsland is een hoge politiefunctionaris uit haar ambt gezet omdat ze voor Ankara werkte. Er komen ook steeds meer klachten vanuit de verschillende Turkse gemeenschappen dat Turkse agenten, aangestuurd door de ambassades en consulaten, mensen bedreigen en intimideren. Hierbij wordt geweld niet geschuwd. Deze praktijken komen maar zelden aan het licht omdat de slachtoffers bang zijn voor nog meer ellende, of zich zorgen maken over de veiligheid van familie in Turkije.

Het moet duidelijk zijn dat de moordbrigades van Erdogan op grote schaal actief zijn in Europa, en dat de Europese regeringen hier veel te weinig tegen ondernemen. Het gaat om de gebruikelijke Europese lafheid als men moet reageren op dreigementen en beïnvloeding van buiten. Het maakt dan niet uit of die beïnvloeding uit Washington of Ankara komt. De tijd is nu echter gekomen om schoon schip te maken. Turkse consulaten of ambassades die zich op dit gebied schuldig maken, en dat doen ze praktisch allemaal, moeten gesloten worden. Ook is het tijd om de AKP organisaties in Europa, die op directe orders van Erdogan werken, te verbieden.


Erdogan en zijn moslimextremisten gaan over lijken, en trekken zich niets aan van regels of wetten. Het aantal Europese Turken dat intussen in Turkse gevangenissen zit bewijst dat. De tijd in nu gekomen om met gelijke munt terug te betalen. Of moeten we wachten tot er nog meer doden vallen?