donderdag 13 juli 2017

DE G20 OPSTAND IN HAMBURG

Vorige week al geschreven we dat het waanzin was om een onnodige, maar gelijktijdig ook ingrijpende, bijeenkomst als de G20 in het centrum van een grote stad te houden. In dit geval Hamburg. Als iemand daar nu nog aan twijfelt zijn er voldoende beelden te vinden die laten zien dat deze waanzin niet voor herhaling vatbaar is. Sterker nog; de tijd is gekomen om de hele G20, en alle gelijksoortig clubs, met onmiddellijke ingang op te heffen en af te schaffen. Maar de beelden uit Hamburg laten ook nog wat anders zien. De protestbeweging leeft en is groter dan de autoriteiten ooit voor mogelijk hadden gehouden. Politieprovocaties werden met gelijke munt terugbetaald, en dat was ook het enige mogelijke antwoord.

Hamburg zal de G20 niet snel vergeten, de stad heeft immers 3 dagen op zijn kop gestaan. Over de G20 top zelf hoeven we al helemaal niet te praten. Daar is uitgekomen wat we al dachten: namelijk helemaal niets. Dat is maar beter ook, want alles wat de kapitalisten besluiten kan alleen maar slecht voor ons zijn. Intussen kijkt toch al iedereen door de schaamtebedekkende compromissen heen, die nergens toe doen. De echte G20 vond plaats op de straten van Hamburg. Daar regeerde de opstand, en precies daar willen we naar kijken.

In de weken die aan de top vooraf gingen werd door het gemeentebestuur en andere autoriteiten steeds herhaald dat tijdens de bijeenkomst het recht op demonstratie en andere rechten niet zouden worden ingeperkt. Dat dit alleen maar propaganda was bewezen de constante pogingen van het stadsbestuur en de politie, om de protestkampen onmogelijk te maken. Uiteindelijke wonnen de activisten voor de rechtbank, maar de autoriteiten hadden een bepaalde toon gezet, en die bleef van kracht, ook toen de top van start ging. Achteraf is duidelijk te zien hoe vooral de politie heeft geprobeerd om de protestbeweging te intimideren en te verjagen.

Dat werd vooral zichtbaar op de donderdagavond toen er ongeveer 15.000 mensen samenkwamen voor de autonomendemonstratie “Welcome to Hell”. Het opstellen was vrij vreedzame verlopen, maar toen de demonstratie maar een paar meter had afgelegd, werd de weg geblokkeerd door de politie. Ze beweerden dat ze dit deden omdat een aantal demonstranten vermomd was. Een onzinnige reden omdat tegenwoordig de gemiddelde smeris zo is vermomd dat je nauwelijks kunt zien of het een man of vrouw is. Toen de vermommingen weer opgeborgen waren, was dit niet voldoende omdat een aantal mensen zonnebrillen droegen. Dit alles gaf zo veel vertraging dat er wat vuurwerk begon te vliegen. Precies daar had de politie op gewacht en de demonstratie werd massaal aangevallen. Dit leverde een enorme verspreiding van activisten op, en bepaalde van af dat moment het beeld van de komende dagen. Van de demonstatie kwam niets meer, maar grote en kleine groepen betogers verspreiden zich door de stad en vielen overal de politie aan. Het was meteen duidelijk dat de rekening van de politie niet was opgegaan.

De straatgevechten gingen door tot diep in de nacht en ook de volgende morgen. Auto’s stonden in brand en overal waren brandende barricaden. Natuurlijk was het voor de betogers niet mogelijk om de top zelf te blokkeren. Maar de onrust op straat had wel effect. De Duitse minister van financiĆ«n had een aantal afspraken in de stad, maar moest alles afzeggen omdat zijn veiligheid niet gegarandeerd kon worden. Het programma voor de partners van de G20 deelnemers viel in het water omdat er niet voldoende politie was om hen heen en weer te brengen van de hotels naar de evenementen. De vrouw van Trump kon zelfs de hele vrijdag haar hotel niet verlaten. Ook begon een klassiek concert voor de G20 gasten veel later dan gepland, en veel zitplaatsen bleven leeg. Allemaal omdat het oproer in de straten regeerde. Eerder op vrijdag moest de politie toegeven dat het de controle had verloren. Er werden in grote haast smerissen uit heel Duitsland, en zelfs Oostenrijk, naar Hamburg gehaald om te proberen de boel weer in handen te krijgen.

Dat mislukte opnieuw en in de nacht van vrijdag op zaterdag was het Schanzenviertel een no-go gebied voor de politie. Iedere poging om naar voren te komen werd afgeslagen met stenen, flessen en zwaar vuurwerk. Weer branden de barricaden, en grote zaken werden geplunderd, net als bankgebouwen. De taferelen kwamen over als beelden uit een burgeroorlog. Pas tegen het einde van de nacht werd het rustiger, hoewel er ook op zaterdag, vooral in de avond nog schermutselingen waren. De schade zal in elk geval in de miljoenen lopen.

Vanuit de hele stad kwam er kritiek op de SPD burgemeester Olaf Scholz, die de G20 naar Hamburg had gehaald. Hij had van te voren gezegd dat het allemaal goed zou aflopen, en had zelfs een veiligheidsgarantie gegeven. Aan die woorden wordt hij nu steeds herinnerd. Zij coalitiepartner Die Grunen namen op vrijdag afstand van de G20, en gaven toe dat het een fout was geweest om het kapitalistencircus naar de stad te halen. De fractie van Die Grunen weigerde dan ook om naar het klassiek concert te gaan. Op zich weer de gebruikelijke opstelling van deze club, eerst steun geven en dat dan weer intrekken als het mis gaat.

Natuurlijk werd er ook zonder geweld gedemonstreerd en waren er vele ludieke acties. Honderdduizenden mensen namen deel aan de vele demonstraties, die ook over heel verschillende onderwerpen gingen. Maar de boodschap was duidelijk: van St Pauli tot het Schanzenviertel, van Altona tot Eimsbuttel, niemand in Hamburg wilde de G20 in de stad. Al voor de top was 74% van de bevolking tegen, en dat cijfer zal in de laatste dagen sterk gestegen zijn. De politieke aardbeving die dit teweeg heeft gebracht zal zeker nog enige tijd doordenderen. Zoals een commentator zei: “Scholz mag blij zijn dat de verkiezingen voor burgemeester pas in 2020 zijn. Als er nu gestemd zou worden had hij geen enkele kans meer”. Sommige SPD leiders proberen de aandacht van de nederlaag van Scholz af te wenden, door op te roepen om ramptoerisme tijdens rellen strafbaar te maken. Niemand trapt daar echter in. De druk is intussen zo groot op zowel Scholz als Merkel dat beiden al op zaterdag moesten beloven dat er geld beschikbaar zou komen voor mensen die schade hadden ondervonden tijdens de rellen. Of ze hun beloften ook nakomen is zoals altijd de vraag. We weten dat dit soort figuren geen schaamte kent. Zelfs nu nog houdt Scholz vol dat het juist was om de G20 in Hamburg te houden. De straat heeft echter anders beslist.

Zoals gebruikelijk heeft dit alles weer de discussie op gang gebracht over het gebruik van geweld tijdens politieke acties. Natuurlijk zijn brandende auto’s en geplunderde winkels geen prettig gezicht. Maar laten we iets duidelijk stellen; als je protesteert tegen zaken als de G20, of liever gezegd het hele kapitalisme, waar de G20 een uithangbord van is, sta je tegen over een enorme overmacht. De politie, de veiligheidsdiensten en uiteindelijke het leger zullen alles doen om het systeem te beschermen. Dan kom je er niet met alleen vreedzame demonstraties, die snel weer vergeten zijn. De eerste gewelddadigheden gingen ook deze keer weer van de politie uit. Je moet dus op een zeker moment terugslaan, als je het uiteindelijke doel wilt bereiken.

De protestbeweging is een samenspel van de vreedzame demonstranten en clubs als het “Zwarte Blok”, de autonome beweging, die een hardere aanpak heeft. Beiden spelen een rol in het zo kostbaar maken van deze kapitalistenfeesten, dat het uiteindelijke niet meer mogelijk is om ze in bewoonde gebieden te laten door gaan. De kapitalisten zullen zich moeten afzonderen en isoleren, en dat is de eerste stap richting afschaffing van de G20, G8 enzovoort. Het eerste succes op dit gebied is al binnen, want een Duitse minister heeft gezegd dat een dergelijke top nooit meer in een grote Duitse stad zal plaatsvinden. We kunnen er gerust van uit gaan, dat de bewoners van geen enkele stad de G20 nog binnen hun poorten willen zien. Dat is een tussendoel, dat nu is bereikt.

Laten we tot slot niet vergeten dat politiek, geweld en macht een drie-eenheid vormen. De kapitalisten weten dit al heel lang, en maken er gebruik van om hun systeem te beschermen. Gelukkig zien ook steeds meer mensen in de protestbeweging in, dat diezelfde drie-eenheid nodig is om het systeem ten val te brengen. In dit proces kunnen de kapitalisten alleen maar verliezen, en zal de overwinning uiteindelijk voor ons zijn.