donderdag 29 juni 2017

HET MOERAS DAT EENS DE OEKRAINE WAS

Dat een land op een bepaald moment in verval kan raken is bekend. Toch is het altijd weer bijzonder om te zien hoe een redelijk functioneerde gemeenschap in een paar jaar tijd slachtoffer van niets ontziende verpaupering kan worden. Zo’n land is de Oekraïne. Nog steeds in handen van de fascisten die daar zijn neergezet door de Amerikanen en de EU leiders. In 3 jaar tijd is men van een beetje welvaart naar de bedelstaf gegaan. Terwijl de fascisten oorlog voeren tegen de Donbass heeft de bevolking te maken met armoede en honger. Alleen de gemaakte schulden en wat men van de eigen bevolking heeft kunnen roven houdt het land nog enigszins boven water. Maar hoe lang nog? De tekenen staan op storm.

Aan alle kanten is het verzet tegen de junta in Kiev nu te zien. Er zijn pogingen aan de gang om Poroschenko, de president/alcoholist, via een parlementaire procedure af te zetten. Dat zal een moeilijke weg zijn, maar het is wel een teken aan de wand. Niet dat de junta van dit soort problemen leert, in tegendeel. Er is nu weer een plan om de pensioenen in de Oekraïne helemaal af te schaffen. De redenering is dat de mensen die werken dan meer zullen verdienen, en zelf voor hun ouders kunnen zorgen. Kortom; een teruggang naar het armenbestuur. Het is maar een van de vele voorbeelden hoe de bevolking van het land wordt uitgezogen door de elite, die alleen met steun van de VS en de EU kan regeren. Poroschenko zelf heeft al meer verdiend aan de corruptie dan hij ooit binnen haalde via zijn chocoladefabrieken. Hij hoeft dus voorlopig nog niet bang te zijn dat zijn drankvoorraad op raakt.

Voor de gewone mensen ligt dat heel anders. Dat was goed zichtbaar toen de EU recent een vorm van visa vrij reizen toe liet. Meteen werden de grensovergangen naar Polen bestormd, omdat men er van overtuigd is dat er in de EU meer te halen is dan in eigen land. De beelden van de grensbestorming werden natuurlijk niet in de westerse media getoond. De oplichters in Brussel weten maar al te goed dat de volkeren van de Europese landen niet zitten te wachten op wanhopige Oekraïners, na de grote instroom van vele varianten van vluchtelingen in de laatste paar jaar. De zaak wordt dus stil gehouden, waarbij de EU hoopt dat de instroom uiteindelijk mee valt.

De mensen die naar West Europa trekken zijn overigens niet de enige in de Oekraïne die zich uit de voeten maken. In het Oosten is nog steeds de oorlog in de Donbass gaande, en steeds meer Oekraïense militairen die aan het front zitten nemen de benen. Ze willen niet langer op de steden schieten en zijn het ook zat dat Kiev ze laat verhongeren. De voorraden die het front bereiken zijn door de corruptie meestal al behoorlijk geplunderd. Het voedsel dat overblijft, is vaak oud of bedorven. Geen wonder dus dat veel soldaten hun post verlaten en verdwijnen. Ze worden dan wel als deserteurs aangemerkt, maar dat kan niemand iets schelen in een land dat op instorten staat. De chaos regeert, dus wie gaat er dan nog moeilijk doen. Kiev houdt de cijfers over weglopende militairen streng geheim, maar een klein stroompje is intussen een vloed geworden. In de laatste weken is het meerdere keren gebeurd dat het leger van de vrije republieken stellingen van de Ukrops zo kon overnemen, omdat de soldaten gewoon verdwenen waren.

Ondanks dit alles gaat de oorlog nog wel steeds door en zijn het vooral de fascistische eenheden die op de steden van Donetsk en Lugansk blijven schieten. Hier vallen geregeld slachtoffers bij. In de laatste dagen is er weer een wapenstilstand van kracht geworden, deze keer om de oogst binnen de halen. Maar net als eerdere bestanden werd ook deze overeenkomst van af het begin door Kiev geschonden. Het maakt de mensen in de vrije republieken alleen maar meer vastbesloten om hun gebied te verdedigen en permanent aansluiting te zoeken bij Rusland. Zij weten meer dan wie ook wat het betekend als de EU en de VS zich met een land gaan bemoeien.

Dat zelfde gevoel ontwikkelt zich ook meer in de rest van de Oekraïne. Nog maar 3 jaar geleden geloofde men de leugens dat de straten van West Europa met goud bedekt waren. Dat iedereen in de EU rijk was en dat het dus de moeite waard was om daar aansluiting bij te zoeken. Intussen weten de meesten dat ze aan alle kanten belogen en bedrogen zijn. Ze kennen de sporen die zijn achtergelaten door de dodelijk vingers van Merkel en Obama. De bevolking heeft een hoge prijs betaald voor een nieuwe toekomst die uiteindelijke een complete nachtmerrie bleek. De junta probeert het tij nog te keren door steeds meer hysterische anti-Russische maatregelen in te voeren. Maar ook dat heeft geen effect meer.

Zo stort een groot land in midden Europa langzaam in elkaar. Zelfs het met veel kunst en vliegwerk in elkaar getimmerde Eurovisie Songfestival heeft hier niets aan kunnen veranderen. Sterker nog; de 15 miljoen Euro bankgarantie, die voor het festival was gegeven, werd deze week in beslag genomen, omdat andere schulden niet waren betaald. Het is een van de vele schandalen die zich opstapelen. Hoelang dit alles nog kan duren is de vraag. En deze vraag kan alleen het volk zelf beantwoorden. Hoe lang laten ze zich nog uitzuigen door de eigen elite die als 5de colonne voor het buitenland functioneert? Hoe lang nog accepteert men de criminele bevelen uit Washington, Berlijn en Brussel? Wanneer ziet men eindelijk in dat het land gewoon gebruikt is en wordt als kanonnenvlees? Zo als gezegd, alleen het volk zelf kan deze vragen beantwoorden. Maar dat moet wel snel gebeuren want de ramp is bijna compleet.


Dit is niet alleen een dure les voor de mensen in de Oekraïne, maar voor ons allemaal. Wat er met de Oekraïne is gebeurd kan met ieder land gebeuren. Daar mogen vooral de misleidde figuren wel eens over nadenken die nu hier en daar naar pro-EU demonstraties gaan. We weten wie er achter dit soort manifestaties zit en wat hun motieven zijn. Wie dit niet gelooft, of nog twijfelt, mag in Kiev en andere delen van de Oekraïne gaan kijken. Een prettig gezicht zal het niet zijn. Dat staat vast.