donderdag 2 februari 2017

VAN DER STEUR; TOONBEELD POLITIEKE CORRUPTIE

Het is bekend dat een kat negen levens heeft, en voor lange tijd heeft het er op geleken dat VVD leugenaar Van der Steur over een soortgelijke eigenschap beschikte. Hij heeft meer laatste kansen gehad dan Heintje Davids afscheidsconcerten. Toch werd de zogenaamde ‘bonnetjesaffaire’, maar vooral ook de naderende verkiezingen, hem deze week fataal. Hij besloot te vertrekken voordat de Tweede Kamer kon besluiten dat het nu echt tijd was om hem voorgoed de deur te wijzen. Eindelijk kwam er een einde aan zijn fouten en leugens. Maar meer nog, er kwam een einde aan zijn politieke corruptie. Iets wat binnen de VVD gebruikelijk is. Van der Steur kon nog net de kogel opvangen, die misschien anders richting Rutte was gevlogen. Niemand gelooft immers meer dat Rutte van de hele zaak niets afwist. En het is ook nog lang niet zeker dat de “bonnetjesaffaire” zijn laatste slachtoffer heeft gemaakt. Wat zullen de nepliberalen dankbaar zijn dat Teeven ze zo veel cadeautjes heeft gegeven, die handgranaten bleken te bevatten.

Zo als gezegd is de kans groot dat Van der Steur ook deze keer was blijven zitten als de verkiezingen niet voor de deur hadden gestaan. Zijn VVD was hem zeker blijven steunen, maar de PvdA wilde geen garantie meer geven. Dat hadden ze al die keren er voor wel gedaan. Het had natuurlijk wel slecht op de CV van Asscher gestaan als hij in de verkiezingscampagne had moeten verdedigen dat hij de VVD leugenaar opnieuw op zijn plek had helpen houden. Of de “bonnetjesaffaire’ ook Rutte nog komt bezoeken moeten we afwachten. Hij huilde weer de gebruikelijke krokodillentranen over het vertrek van Van de Steur. In feite hoeft hij zich geen zorgen te maken, want deze knoeier heeft zo weer een andere baan waar hij waarschijnlijk nog een stuk meer gaat verdienen ook. Zo gaat het immers in het VVD Old Boys netwerk. Ieder die van plan is om in maart op de VVD te stemmen mag daar wel eens goed over nadenken.

Intussen komen de verkiezingen steeds dichter bij en dat is te merken aan de kunstmatige verschillen die er plotseling tussen alle partijen zijn. Nog maar kort geleden hielden ze elkaar de hand boven het hoofd, en nu lijken het weer rivalen. Allemaal onzin natuurlijk, achter de schermen delen ze nog steeds een glaasje rode wijn. De waarheid is dat er praktisch geen verschil is tussen de grote mainstream partijen. Alle tegenstellingen zijn alleen maar om de kiezers zand in de ogen te strooien en opnieuw te belazeren met beloftes die nooit worden uitgevoerd. Rutte doet intussen zijn best om een krapzittend populistenpakje aan te trekken. Wat weer een aanval van Asscher ten gevolg had. Dan schaamt Asscher zich weer voor zijn reactie en zegt dat hij “onaardig” is geweest. Je zou bijna denken dat de verkiezingen al voorbij zijn en dat de coalitie onderhandelingen al zijn begonnen.

Dan is er nog de vermakelijke stoelendans binnen links over lijstverbindingen. De PvdA wil wel met GroenLinks, maar niet met de SP. De SP wilde wel, maar toen toch maar weer niet. Dat het met GroenLinks wel lukt, geeft aan dat deze eliteclub toch liever naar het centrum van de macht kruipt, wat niet verrassend is.  Natuurlijk benadrukken ze allemaal hoe belangrijk ze linkse samenwerking vinden, om het vervolgens in de praktijk de grond in te boren. Kortom; de gebruikelijke acties van warhoofden en klassenverraders. Opnieuw blijft de arbeidersklasse dus zonder vertegenwoordiging in het parlement.

Dan zijn er ook nog de grappige pogingen uit allerlei hoeken om mensen toch vooral naar de stembus te krijgen, tenzij ze op de verkeerde stemmen natuurlijk. Iedereen stelt zich op als een groot democraat en vindt het buitengewoon belangrijk dat iedereen gaat stemmen. Je zou bijna denken dat ze het echt menen. Dat doen ze natuurlijk niet. In de jaren voor verkiezingen doen ze hun best om mensen steeds verder van de politiek te verwijderen door hun leugens en gebroken beloften, om ze daarna weer opnieuw warm te maken voor een gang naar de stembus met die zelfde beloften. Denken ze nu echt dat iedereen dom is, en deze onzin niet doorziet? Het huidige parlement heeft met democratie in de ware zin niets te maken. Het is alleen maar een vijgenblad zodat de heersende klasse haar beleid zonder onderbreking kan voorzetten. Door te stemmen maken we dit streven nog legitiem ook.

We hebben het al eerder gezegd en herhalen het nog maar een keer; wij hebben van de huidige partijen en hun parlement niets te verwachten. Hoe zou dat ook moeten als we niet eens vertegenwoordigd zijn? De stem van de arbeidersklasse wordt al jaren niet meer in Den Haag gehoord. Het heeft dus geen zin om aan iets mee te doen wat zich uiteindelijk opnieuw tegen je gaat richten. De kloof tussen de politieke elite en de bevolking is intussen zo groot dat aan overbrugging niet meer valt te denken.


Laten we dus verstandig zijn en gewoon niet stemmen of blanco stemmen. Zo geven we geen legitimiteit aan een systeem dat allang vertrokken had moeten zijn. Niemand kan dan ook zeggen dat we er zelf voor hebben gekozen. In plaats van ons bezig houden met het verkiezingscircus is het beter om de strijd om de macht terug te brengen naar waar hij thuis hoort; op de straat. In die strijd kunnen we allemaal deelnemen. Weg dus met de leugenaars en de politieke corruptie! Gewoon knokken voor waar we recht op hebben. Dat is al jaren het beste recept, alleen zijn er nog te weinig mensen die dit inzien.