donderdag 25 augustus 2016

DUITSLAND EN DE TURKSE TERRORISTEN



De relatie tussen Duitsland en Turkije blijft een moeilijke geschiedenis, ondanks de verwoedde pogingen van Merkel om de Turkse dictator Erdogan op veel terreinen ter wille te zijn. Vooral sinds de zogenaamde coup in Turkije is het een kwestie van vallen en opstaan geworden. Omdat Duitsland Europa domineert hebben ook veel andere landen te maken met de bijwerkingen van deze conflictsituatie. Het heeft dus zeker nut om de strubbelingen nader te bekijken. Als was het alleen maar om de alarmsignalen, die constant opflikkeren, beter te begrijpen.

De meeste recente ruzie gaat over een rapport van de Duitse geheime, de BND, dat werd opgevraagd door de Duitse regering om vragen van Die Linke te beantwoorden. Het rapport was niet voor publicatie, maar lekte wel uit. De inhoud loog er niet om. Volgens de BND vormt Turkije een platform voor terroristische groepen in het Midden Oosten. Er wordt vooral gesproken over Al Nusra, wat ooit de Syrische arm van Al Qaida was, en Hamas, de organisatie van fundamentalistische Palestijnen. Maar ook de verbindingen met de IS zijn geen geheim. Het was al langer bekend dat dictator Erdogan banden heeft met al deze organisaties, maar het was voor het eerst dat dit werd bevestigd door een westerse geheime dienst.

Op zich gaat het allemaal nog verder dan het rapport weergeeft. Turkije drijft al tijden handel met door de IS gestolen olie en IS strijders waren lange tijd meer dan welkom in het land. Dat laatste is nu iets minder omdat het teveel in de gaten liep en het westen er steeds lastiger over begon te doen. Het spreekt voor zich dat Turkije niet blij was met het uitlekken van het rapport, en Erdogan reageerde met gespeelde woede. Natuurlijk beweert hij dat het allemaal onzin is, en dat hij juist terroristen wil bestrijden. Dat gelooft niemand meer, maar ook de Duitse regering was niet gelukkig met de publicatie. Toch moesten ministers wel toegeven dat het rapport echt is en dat de BND er inderdaad dit soort standpunten op na houdt. Pijnlijk voor Merkel, maar ook dat hielp niet meer. De relatie Ankara-Berlijn is intussen ver beneden het nulpunt terecht gekomen.

Normaal gesproken worden de beschuldigingen richting Turkije altijd als samenzweringstheorieën afgeschreven. Maar daar kan nu geen sprake meer van zijn. Het staat dus vast dat een NAVO lid en een aankomend lid van de EU officieel een terroristenstaat is. Dat maakt het land een van de hoofdvijanden als we de lijn van Rutte en anderen doortrekken, dat het westen in oorlog is met de IS. Ondanks dit alles probeert men de zaak toch weer te dempen. Misschien moeten de termen nog duidelijker worden; de AKP van Erdogan heeft van Turkije een hoofdsteunpilaar van de politieke Islam gemaakt. Diezelfde politieke Islam die ons allemaal bedreigd en verantwoordelijk is voor de vele aanslagen in Europa en elders. In plaats van Turkije te hervormen, zoals hij altijd beweerd, wil hij het land tot een alles veroverend rijk maken, dat zijn misdadige politiek oplegt aan het hele Midden Oosten en verder. Ook delen van Europa staan op zijn lijstje, net als op het lijstje van de IS.

Zolang de wereld deze waarheid niet wil zien kan Erdogan zijn gang gaan. Je zou kunnen zeggen dat Turkije op zijn minst uit de NAVO moet verdwijnen, maar binnen de NAVO zitten al zo veel terroristen dat Erdogan niet eens opvalt. De NAVO heeft op zich veel meer mensen vermoord dan de IS en doet dat nog steeds, iedere dag. Dus in plaats van Turkije uit de NAVO zetten, kunnen we deze terroristische organisatie beter meteen afschaffen, en de wereld zo een stukje veiliger maken. Dat de EU nog steeds niet alle banden met het AKP regime heeft verbroken is diep beschamend. Bloedhonden als Erdogan bestrijdt je niet door steeds aan ze toe te geven, maar door ze op te ruimen. Een alternatief hiervoor bestaat niet, zoals de geschiedenis van Hitler Duitsland ons heeft getoond.

Deze geschiedenis kennen we allemaal, en toch blijft Europa voor Erdogan kruipen. Zo heeft de Duitse overheid het Koerdisch Festival van 3 september in Keulen verboden omdat het een gevaar voor de veiligheid zou zijn. Het is een feit dat dit festival al meer dan 20 jaar ieder jaar wordt gehouden en dat er nog nooit problemen zijn geweest. Het verbod, of de ontmoediging, zoals men het noemt, is niets meer dan een goedkope handreiking naar Erdogan, over de ruggen van de Koerden. Het geeft opnieuw de lafheid van de Duitse regering aan. Diezelfde lafheid was ook al zichtbaar toen Duitse parlementsleden van Turkse herkomst vanuit Ankara werden bedreigd omdat ze stemden voor het erkennen van de Armeense genocide. Echt actie tegen Ankara bleef uit. In actie komen tegen de Koerden is natuurlijk makkelijker en veiliger voor Merkel en Co.

Natuurlijk laten de Koerden het er niet bij zitten. Er worden juridische stappen gezet, en als dat niet lukt, zal er in plaats van het festival in Keulen een grote Koerden demonstratie worden gehouden. Als het zo ver komt is de afgang voor de Duitse autoriteiten alleen maar groter. Natuurlijk levert het ook veel meer publiciteit op. Een vreedzaam festival haalt nauwelijks de media, maar het huidige conflict wordt breed uitgemeten. Voor de Koerdische zaak is dat alleen maar goed, omdat het zwijgen doorbroken wordt. Als Berlijn en Ankara dus dachten hier eenvoudig mee weg te komen, zullen ze nog een klein wondertje beleven.

Ook in Nederland zien we het terrorisme van de Erdogan aanhang. Afgelopen zaterdag was er in Rotterdam een Koerdische demonstratie, die werd aangevallen door Erdogan fascisten. De AKP‘ers hadden al de hele demonstratieweg geprovoceerd en gescholden. De aanwezig Rotterdamse politie deed hier niets tegen. Niet verwonderlijk natuurlijk want de politie is onderdeel van het systeem en zal de fascisten dus nooit echt aanpakken. Eerder nog valt men de slachtoffers aan. We kennen het, en hebben het vaak genoeg gezien. Bij de volgende demo is het dus zaak om de politie te negeren en zelf op te treden als de fascisten weer opduiken. In onze straten is geen plaats voor dat soort tuig. Als ze hun misdadige ideologie willen uitleven, kunnen ze beter meteen naar Turkije vertrekken. Bloedhond Erdogan heeft vast nog wel een baantje voor ze. Of willen ze liever niet in het AKP “paradijs” leven?

Uit dit alles kunnen we opmaken dat de strijd alleen maar heviger zal worden. Daar zullen we ons tegen moeten wapenen, als organisaties, maar ook individueel. De eerste prioriteit is dat we onze vijanden kennen, of ze nu Erdogan, de salafisten, de IS of Al Nusra heten. De bedreiging die er van uit gaat is hetzelfde. Het lijkt er op dat we een hete herfst kunnen verwachten. Geen probleem; als er een grote schoonmaak nodig is, kunnen we er het beste maar meteen mee beginnen. Van uitstel kan geen sprake meer zijn. Die trein is voor goed vertrokken.

DAN NOG EVEN DIT…….

Op 24 augustus viel Turkije Syrië binnen. Zogenaamd om de IS aan te vallen, echter, het werkelijke doel zijn de Koerdische strijders die grote delen van het gebied hebben bevrijdt. Is er nog iemand die twijfelt aan de Hitleriaanse neigingen van de Sultan van Ankara? De Amerikanen hebben de Koerden opgeroepen om terug te trekken. Diezelfde Amerikanen die de Koerden een paar dagen geleden nog als geweldige bondgenoten tegen de IS beschreven. Dit geeft het eigen kracht verhaal weer nieuwe urgentie.