De westerse media slaan weer op tilt.
Het lijkt er op dat men de ontdekking van de eeuw heeft gedaan. Plotseling
heeft iedereen iets te zeggen over de zogenaamde Panamapapers. Over het
algemeen moeten we heel wantrouwend zijn als er plotseling een soortgelijke
storm opsteekt. Wat onderzoekwerk in de laatste dagen leert ons dat ook dit
keer wantrouwen op zijn plaats is. Het lijkt er op dat de goochelaars in
Washington een nieuw konijn uit de hoed hebben getoverd. Tijd dus voor een
overzicht van de “onthullingen’ en hun nasleep.
Een paar weken geleden begonnen er al
geruchten in de Russische media te verschijnen dat het westen bezig was met het
opzetten van een nieuwe mediacampagne tegen President Poetin en Rusland in het
algemeen. Niemand wist toe nog wat er precies aan zat te komen, maar het was al
wel duidelijk dat het iets met mediaonthullingen te maken had. De geruchten
bleken waar te zijn, want met veel trompetgeschal brachten de Europese media, met
Duitsland voorop, de zogenaamde Panamapapers naar buiten. Deze documenten gaven
details van investeringen in zogenaamde “offshore” firma’s, die worden gebruikt
om belasting te ontduiken. Toch was deze onthulling niet zo schokkend als men
graag had gezien.
Immers, het grote doel was President
Poetin. Terwijl een aantal politieke leiders in de documenten werden genoemd
ontbrak echter de naam van Poetin. Een tegenvaller die vervolgens door de
westerse media werd genegeerd. Men maakte uren TV programma’s en schreef meters
krantenberichten over Poetin en de Panamapapers, zonder hem ook maar bij
benaderingen aan de documenten te kunnen linken. Men kwam niet verder dan dat
wat getrouwen van Poetin betrokken zouden zijn. Een verhaal dus dat eigenlijk
geen verhaal was. Na de onthullingen werd er in Moskou hard om de hele zaak
gelachen. Er was immers weer een westerse aanval op Rusland jammerlijk mislukt.
Maar hoe zit het nu precies met dit
nieuwe “lek’, en wie zitten er achter? De documenten werden gepubliceerd door
een internationale groep van journalisten met een zwaartepunt in Duitsland. Zij
zeggen dat ze de documenten kregen aangeboden door een onbekende bron. Na de
achtergronden uitgebreid te hebben gecheckt besloten de journalisten te
publiceren. Ze waren er van overtuigd dat de documenten echt waren en een
belangrijk wapen in de strijd tegen de belastingontduiking. Panama stond toch
al bekend als het grootste belastingparadijs op aarde, dus ging men er van uit
iets goeds te doen met de openbaarmaking.
Intussen is er echter meer bekend over
de bron van het lek. Volgens Wikileaks zouden de Amerikanen de documenten
hebben gelekt. Er wordt ook regelmatig gezegd dat dit onder regie van de
aartskapitalist George Soros is gebeurd. Hij zou daarvoor een van zijn vele stichtingen
hebben gebruikt. Dit lijkt nog de meest logische verklaring, hoewel er nog geen
directe bewijzen zijn. Maar het zou wel in overeenstemming zijn met de overige
activiteiten van Soros. Onder de dekmantel van NGO’s en goede doelen
stichtingen is hij al jaren bezig met de zogenaamde “kleurenrevoluties”,
waarbij regeringen omver worden geworpen die de Amerikanen een doorn in het oog
zijn. Het is bekend dat Soros ondermeer de Maidan coup in de Oekraïne heeft
gefinancierd. Deze operatie, en nog vele anderen hebben aan duizenden, en
misschien wel honderdduizenden mensen het leven gekost.
Het hoofddoel van Soros, en dus ook de
Amerikaanse elite, is het omverwerpen van de regering in Rusland. Het is bekend
dat hij ook in Moskou een kleurrevolutie aan het voorbereiden was. President
Poetin heeft hem echter een stok tussen de benen gestoken door de Soros
stichtingen in Rusland als staatsgevaarlijk en dus verboden te verklaren. De
bejaarde crimineel Soros was hier woedend over en het is zeker dat hij zijn
plannen om in Rusland in te grijpen niet heeft opgegeven. De Panamapapers
kunnen dus heel makkelijk het volgende offensief in deze stille oorlog zijn.
Alleen is de aanval niet echt geslaagd omdat Poetin niet aan de zogenaamde
brievenbusfirma’s in Panama gelinkt kan worden. Soros zal dus nog wat anders
moeten bedenken, maar veel kans van slagen heeft hij niet.
Poetin kent de smerige zaakjes van
Soros als geen ander en heeft een aantal voorzorgsmaatregelen getroffen. Niet
alleen zijn de Soros stichtingen het land uit gezet, ook wordt er een Nationale
Garde opgericht om tegen Amerikaans gestuurde onrust te waken. We zien
gelijksoortige voorbereidingen in Wit-Rusland, dat al heel lang een geliefd
doelwit van het westen is. Moskou en Minsk houden de boel dus goed in de gaten,
en als Soros het waagt om zijn renegaten naar het oosten te sturen om rotzooi
te trappen zullen zij op graniet bijten.
Een ander opvallend detail betreffende
de gelekte documenten is, dat er geen enkele Amerikaan of Amerikaanse firma
wordt genoemd. Het is duidelijk dat, terwijl er volkstammen aan Europeanen op
de lijst staan, de Amerikanen expres buiten schot zijn gehouden. Niemand
geloofd immers dat er geen corrupte Amerikanen zijn. De VS staat bekend als het
meest corrupte grote land op de wereld. Ook dit is een aanwijzing dat de
Amerikanen de bron van het lek zijn. Ze gaan duidelijk niet hun eigen nest
bevuilen. Die mogelijkheid hebben ze omdat lang niet alle documenten publiek
zijn gemaakt. Dat gaat ook niet gebeuren. De Amerikaanse heilige huisjes
blijven dus netjes beschermd.
Dat geldt niet voor hun Europese
bondgenoten. De premier van IJsland moest ontslag nemen omdat hij in de
documenten werd genoemd, en de Britse premier Cameron werd gedwongen zijn hele
belasting aangifte publiek te maken nadat bekend werd dat zijn vader eigenaar
was van een brievenbusfirma om zijn geld te verstoppen. Cameron beweerde eerste
dat hij hier niets mee te maken had, maar toen de strop werd aangetrokken moest
hij toegeven dat hij wel degelijk aandelen in de firma had die intussen zijn
verkocht. Hij ontkend nog steeds belastingontduiking, maar de laatste steen
hierover is nog niet boven. Er kan dus nog meer schade volgen.
Je kunt je afvragen waarom de
Amerikanen hun eigen bondgenoten beschadigen terwijl hun ware doelwit toch
Rusland is. Hiervoor zijn verschillende verklaringen aan te dragen. Ten eerste
is Washington al tijden bezig om Europa te verzwakken. Deze hele controverse
past precies in dat streven. Er ontstaat onrust en wantrouwen. Dat is precies
wat de Amerikanen willen. Na de financiële crisis van 2008, het Griekenland
debacle, de Maidan coup en de vluchtelingencrisis is dit de volgende stap. Ook
deze keer wordt Duitsland weer gebruikt als tussenstation. Daar komt nog bij
dat als de documenten alleen maar over Rusland waren gegaan het teveel zou
opvallen. Er zou te veel een propagandasfeer om heen hebben gehangen. Dat kon
natuurlijk niet, want dan was de hele inzet voor niets geweest.
Er is ook nog een ander punt dat niet
onbelangrijk is. De Amerikaanse overheid is al jaren bezig om een eigen
belastingparadijs op te zetten, dat door verschillende afscherm en
geheimhoudingswetten geld naar de VS moet lokken. De Europeanen weten dit, maar
durven er niets over te zeggen. Voor de Amerikanen zou het dus prima zijn als
door de onthullingen Panama op de internationale zwarte lijst zou worden gezet.
Ze hebben dan een belangrijke concurrent uitgeschakeld. Het mes snijdt dus aan
vele kanten. Dat daarbij een aantal Europese bondgenoten in de goot belanden is
voor Washington geen probleem. Waar gehakt wordt vallen immers spaanders.
