donderdag 10 maart 2016

DE EU EN TURKIJE; ZAKEN DOEN MET BLOEDHONDEN EN MOORDENAARS



We kennen allemaal het verwijtende vingertje van de Europese Unie (EU) als het om mensenrechten gaat. De lijst van landen waar dit vingertje naar heeft gewezen is bijzonder lang. Rusland, China, Cuba, Israel en Wit-Rusland voeren de lijst aan. Maar het is nog maar het topje van een hele grote ijsberg. Over de jaren heeft de EU zich steeds opnieuw op de positie gesteld dat het een alleenrecht heeft over het beoordelen en veroordelen van anderen. Als of het in Europa allemaal zo prima geregeld is, maar dat is een ander verhaal. Intussen wordt wel steeds duidelijker dat dit overdreven op de bres staan voor de mensenrechten alleen maar schijn is. Het heldere beeld dat men wil tonen is in werkelijkheid diep zwart. De onderhandelingen met Turkije over de vluchtelingencrisis bewijzen dit, meer dan ooit.

De EU geeft niets om mensenrechten als er wat te halen valt. Als het anders was zou men niet eens met Ankara in een kamer willen verkeren, in plaats van gezellige bijeenkomsten te organiseren uit wederzijds belang. Europa zit namelijk met de vluchtelingencrisis in de maag en ziet Turkije als de sleutel tot het oplossen van deze zaak. Dan wordt er niet meer gekeken wat de Turkse dictators in eigen land uitspoken. En dat is niet weinig. De Turkse dictator Erdogan heeft zich als doel gesteld om een nieuw rijk op te bouwen. Blijkbaar is hij er van overtuigd dat bij een rijk ook een genocide hoort. Het Ottomaanse rijk had de Armeense genocide, Erdogan is nu hard bezig om de Koerdische genocide door te voeren.

Hij laat het Turkse leger met zware wapens op de Koerdische steden schieten. Hij laat kelders opblazen vol met vrouwen en kinderen. Hij laat zijn soldaten zonder problemen op burgers, inclusief jongeren, schieten en in zijn toespraken beschrijft hij deze moordpartijen als heldendaden waar alle Turken trots op kunnen zijn. De Turkse vlag in de handen van Erdogan, een groene fascist, is nog nooit zo van bloed doordrongen geweest. Toch laat Erdogan het niet bij de Koerden alleen. Hij heeft van heel Turkije een openlucht gevangenis gemaakt waar alles naar de regels van zijn dictatuur moet gebeuren. Journalisten die zijn misdaden onthullen verdwijnen in de gevangenis of worden gewoon vermoord. Kranten zoals de Daily Zaman worden bestormd en overgenomen door de AKP. Natuurlijk was Zaman van Fetullah Gulen, de voormalige broeder van Erdogan, en is Gulen geen haar beter dan het AKP tuig. Maar een krant gewoon in regeringshanden brengen betekend dat er in Turkije geen persvrijheid meer is. Als dat er al ooit was.

Ook voor Erdogan was Turkije al een militaire dictatuur en geen rechtstaat. Van eerlijke politiek of democratie, in wat voor vorm dan ook, heeft de Turkse staat nog nooit gehoord. Dat bewijzen de verschillende coups die er over de jaren zijn gepleegd. Maar met de AKP is een nieuw tijdperk aangebroken dat nog bloediger en smeriger is dan alles wat daaraan vooraf ging. Erdogan en zijn hele familie lopen over van corruptie en machtswaanzin. Ieder die hier tegen protesteert riskeert een harde aanpak of zelfs de dood. Kijk maar naar de demonstraties tegen het overnemen van Zaman. Zij werden gesmoord in een wolk van traangas en rubberkogels. Erdogan kon het zelfs niet laten om met rubberkogels op vrouwen te laten schieten die demonstreerden voor 8 maart, Internationale Vrouwendag. De vraag is nog hoe lang het duurt voordat Erdogan de sharia invoert in Turkije. Of heeft hij dat al niet eens meer nodig? Het lijkt er op dat zijn bloeddorst ook zonder de sharia wel gestild kan worden.

Terwijl de Koerden zich op alle mogelijk manieren verzetten tegen de moordpartijen van Erdogan, zowel op politiek gebied als met het wapen in de hand, kijkt het Turkse volk grotendeels toe. Op de Turkse revolutionairen na, die zich hevig verzetten, is het hele Turkse volk mede schuldigen aan de misdaden van de AKP. Niet alleen heeft men de bloedhond Erdogan steeds opnieuw gekozen, ook blijft men stil terwijl de gruwelen van het Erdogan regime voor iedereen zichtbaar zijn. Dat maakt de zwijgende Turken tot mededaders die geen haar beter zijn dan hun moordlustige leider. Iedereen in Europa die het nog in zijn hoofd haalt om deze zomer naar Turkije op vakantie te gaan moet zich goed realiseren dat onder het gouden zand van de Turkse stranden stromen van bloed vloeien.

Met dit AKP tuig zit Europa dus om de tafel. Men zwijgt over de misdaden van het regime. Geen officiĆ«le protesten en ook geen onofficiĆ«le terechtwijzingen. Dat maakt ook Europa medeschuldig aan de misdaden van Erdogan en zijn bloedhonden. Europa, met Merkel’s Duitsland en Rutte’s Nederland voor aan, buigen voor sultan Erdogan en dopen hun handen in het bloed dat hij heeft laten vloeien. Men wil Turkije 3, of misschien wel 6, miljard Euro geven voor het verzorgen van vluchtelingen, terwijl het net bekend is geworden dat Turkse grenswachten 9 Syrische vluchtelingen aan de grens hebben doodgeschoten. Zomaar, zonder waarschuwing, en zij waren waarschijnlijk niet de enigen. Men wil het visa regime soepeler maken terwijl de Europese leiders maar al te goed weten dat Erdogan meer dan 1 miljoen vluchtelingen naar Europa heeft gestuurd om Europa te chanteren.

Men zwijgt in Berlijn over al deze zaken. Men zwijgt ook in Brussel, in Den Haag en in Parijs. Men sluit de ogen voor de berg lijken die Erdogan aan het opstapelen is. Net zo als men ooit zweeg over de misdaden van Adolf Hitler. Naast mededaders maakt dit van de Europese leiders laffe slappelingen die zich alleen maar ergens over opwinden als er geen prijskaartje aan hangt. Terwijl Europa zich probeert te redden van de idiote opendeur politiek van Merkel doormiddel van een vaag uitruil plan, slaan de misdadigers hun slag. Niet alleen Turkije, maar ook bijvoorbeeld Saudi Arabie. De moordpartijen begaan door dit regime in ondermeer Jemen gaan alle proporties te buiten. Maar we zien wel de Franse President Hollande voetvrijen met de Saudi leiders die in eigen land niets anders doen dan hoofden en handen afhakken. Nooit zul je hierover van uit het westen een protest horen, bang als men is voor verlies van de handelsbetrekkingen.

Onze conclusie kan alleen zijn dat de Europese leiding totaal bankroet is, zo wel in politiek als menselijk opzicht. Laten we niet vergeten dat misdadige regimes zoals dat in Turkije en Saudi Arabie alleen kunnen bestaan omdat anderen de andere kant op kijken. Europa durft zich niet te verzetten tegen Amerika, de wortel van al het kwaad, en wil geen kritiek horen op haar bloeddorstige onderhandelingspartners. Dit betekend in de praktijk dat we worden geregeerd door misdadigers en oplichters, die niets meer zijn dan het schamele wrakhout van de Europese volkeren. We kunnen ons alleen maar schamen dat we op dit continent moeten leven. Toch zal dit niet eeuwig ongestraft kunnen doorgaan. Er broeit iets in de kern van Europa, iets waar de zogenaamde leiders doodsbang voor zijn. Ze zien de afrekening aan komen. Voor ons kan dat niet snel genoeg gebeuren. We zeiden het al eerder; de klok tikt.