donderdag 7 januari 2016

BOYCOT MOORDENAAR ERDOGAN EN ZIJN TERRORISTISCHE VRIENDEN



In de westerse media wordt er maar beperkt over geschreven, maar de Turkse AKP misdadiger Erdogan is een volledige oorlog begonnen tegen de Koerdische bevolking in het zuid oosten. Dit is het Koerdische gebied, dat door de Turkse staat wordt bezet. Omdat de Koerden in de steden van het zuid oosten zelfbestuur eisen, heeft Erdogan tanks en artillerie gestuurd. Zogenaamd om op te treden tegen terrorisme, maar in werkelijkheid heeft hij bevel gegeven tot een volkerenmoord. De slachtoffers die vallen zijn vooral vrouwen en kinderen, wat meestal het beeld is als zware wapens tegen steden worden ingezet. Het is ook niet zo dat de strijders van de PKK worden getroffen. Zij bevinden zich vooral in de bergen.

De steden worden vooral verdedigd door jongen mensen die het niet pikken dat de Turkse fascisten hun gebieden aanvallen en families uitmoorden. Eigenlijk zien we hier een herhaling van het soort oorlogsvoering dat we eerder in Novorossia zagen. Alleen zijn het nu Turkse fascisten en geen Ukrops die de steden aanvallen. Maar de uitkomst is hetzelfde en ook de sponsors zijn dezelfde. Eigenlijk hoeven we het al niet meer te vermelden, maar de meeste steun voor Turkije komt uit Washington, de wortel van al het kwaad. De Koerden hebben om hulp en steun geroepen, maar daar valt weinig van te bespeuren. Sterker nog; Europa is hard bezig om een deal met Turkije te sluiten om de vluchtelingenstroom in te dammen. Het lijkt er dus sterk op dat de Koerden weer alleen staan, zoals zo vaak eerder in de geschiedenis.

Over het karakter van Erdogan en de AKP hoeft intussen niemand meer te twijfelen. Hij heeft zelf recentelijk toegegeven dat hij een volgeling van Hitler is, en dat hij in Turkije graag een systeem zou invoeren zoals het in Nazi Duitsland werd gebruikt. Voor insiders is dit geen verrassing want groene en bruine fascisten zijn allemaal hetzelfde. Ooit dacht de EU dat Erdogan een gematigde islamist was, zo iets als de christen democraten in Europa. Men wilde graag met Erdogan praten over hervormingen en mogelijk EU lidmaatschap. In die tijd had Erdogan daar geen zin in en werkte er vooral aan om zijn banden met islamistische extremisten te versterken. Als NAVO lid kon hij dit doen met Amerikaanse steun, en dat is een van de grondpijlers van de ISIS geworden. Europa verloor de interesse en de onderhandelingen over het EU lidmaatschap liepen vast. Wel werden de mensenrechten in de gaten gehouden en was er ook kritiek.

Dit alles veranderde toen Erdogan in de zomer van 2015 honderdduizenden vluchtelingen, vooral uit Syrië, naar Europa stuurde. Het staat vast dat ook dit op Amerikaanse instructies is gebeurd. Europa raakte in paniek en heeft nu een overeenkomst met de fascist Erdogan gesloten om het aantal vluchtelingen te beperken. De concessies zijn bekend; het visa systeem wordt veranderd zodat Turken makkelijker naar Europa kunnen reizen, de EU onderhandelingen worden weer opgestart en Turkije krijgt ook nog eens 3 miljard Euro. Over de mensenrechten en de aanvallen op de Koerden spreken de Europeanen niet meer. De nood is te hoog geworden en het oplossen van het vluchtelingenprobleem is de eerste prioriteit. Door hun eigen domheid heeft Erdogan de Europese leiders in de val gelokt. Natuurlijk is dit hele schema ook niet van hem, maar komt het uit Amerikaanse koker. Het waren immers de Amerikanen die Erdogan toestemming gaven om de vredesonderhandelingen met de Koerden te stoppen en de PKK aan te vallen, in ruil voor Turkse steun tegen de ISIS.

Van die steun is niets terecht gekomen omdat de Turken alleen de PKK en de Koerden aanvallen en hun ISIS vriendjes nog steeds beschermen. De bewijzen zijn duidelijk; de ISIS verkoopt zijn gestolen olie via Turkije, gewonde ISIS strijders worden in Turkse ziekenhuizen verpleegd en de ISIS traint zijn strijders vooral in Turkije. Het is ook geen toeval dat ISIS rekruten uit Europa meestal via Turkije naar Syrië reizen. De netwerken zijn duidelijk en de familie Erdogan zit er tot over de oren in. Een zoon van Erdogan organiseert de olieoperatie met de ISIS, en de familie is ook betrapt op het witwassen van zwartgeld in Europa. Europa wil hier bijna niets van weten omdat kritiek op Ankara een nieuwe stroom vluchtelingen zal opleveren. Turkije heeft er immers nog voldoende in opvangkampen zitten, die kunnen worden gebruikt om Europa verder te ontregelen.

Europese leiders komen wel steeds met geruststellingen dat het geld dat naar Turkije gaat goed zal worden gecontroleerd en dat Turkije nog lang geen lid van de EU kan worden. Maar dit zijn allemaal loze woorden om het Europese publiek stil te houden. Men heeft gewoon voor Erdogan en zijn Amerikaanse meesters gecapituleerd en sluit voor de rest de ogen. Kortom; Erdogan kan net zo veel moorden als hij maar wil. Aan het begin van de vorige eeuw voerden de Turken de Armeense genocide uit, in deze eeuw zijn de Koerden aan de beurt. De wereld kijkt zwijgend toe of kijkt weg. Het bekende liedje.

Dit alles zou kunnen betekenen dat er geen hoop meer is voor de Koerden. Maar dat is niet waar. Op zich is het al een overwinning dat de Koerdische jongeren hun steden verdedigen tegen de aanvallende fascisten. Dat geeft aan dat de nep vredesonderhandelingen voor goed van de baan zijn, en dat de strijd voor een vrij Koerdistan weer is losgebarsten. In feite was dit altijd al de enige optie met een toekomst. Binnen de Turkse grenzen hebben de Koerden geen leven, dus is onafhankelijkheid de enige weg. Dat sluit ook aan bij de successen die de Koerdische milities in Rojava, Syrisch Koerdistan, hebben geboekt. Deze successen nemen nog steeds toe en voor dit proces zijn de Turken doodsbang. Daar komt nog bij dat zich ook in Irak een interessante situatie voordoet, omdat er een strijd is ontstaan over Turkse bezettingstroepen die ongevraagd zijn binnen getrokken. Al deze zaken zijn in het voordeel van de Koerden.

Verder heeft Turkije er weer een machtige vijand bij. Na het neerschieten van een Russisch vliegtuig boven Syrië in november, nemen de spanningen tussen Moskou en Ankara met de dag toe. Tot een echte confrontatie zal het niet zo snel komen omdat de Russische President Poetin slimmer is dan de Europese leiders en niet in de Turkse val trapt. Maar Moskou zal wel alles doen om Erdogan en zijn bende moordenaars dwars te zitten. Het is intussen bekend dat Rusland zich zorgen maakt over de aanvallen op de Koerden en dat er contacten zijn geweest tussen Rusland en de PKK. Als hieruit een alliantie gaat ontstaan heeft Erdogan pas echt een probleem.

Zo als gezegd zijn al deze ontwikkelingen in het belang van de Koerden, en de Koerdische steun voor de Russische strijd tegen de ISIS neemt met de dag toe. Maar dit lost niet de problemen op die zich nu in de Koerdische steden voor doen. De aanvallen van de fascisten zijn dodelijk en worden steeds massaler. Er zal dus snel opgetreden moeten worden om de Koerdische steden te ontzetten en de druk te verminderen. Een militante Koerdische groep, de Koerdische Vrijheids Valken (TAK) heeft in december een mortier aanval uitgevoerd op een vliegveld in Istanboel, en de groep heeft laten weten dat dit nog maar het begin is.

TAK heeft gezegd dat vanaf nu alle Turkse staatsinstellingen en zij die daar werken, en verder ook alle collaborateurs en verraders, als legitieme doelen worden gezien die kunnen worden aangevallen. Deze aanvallen zullen in heel Turkije worden uitgevoerd. TAK is geen onderdeel van de PKK en ziet zich als voorhoede in de strijd tegen de Turkse fascistische overheersing. Ook in het verleden heeft de organisatie van zich laten horen, maar men is een poosje stil geweest om de vredesonderhandelingen een kans te geven. Die tijd is nu voorbij en het lijkt er op dat TAK bezig is om de Turkse staat in de rug aan te vallen, een noodzakelijke ontwikkeling om de Koerdische bevolking te ontzetten.

Dit brengt een discussie terug op de politieke agenda, die in het verleden vaak binnen de PKK is gevoerd. Het gaat dan om de zogenaamde “oorlog in de metropolen”. Het idee is dat Koerdistan eerder bevrijdt kan worden als je de oorlog overbrengt naar de Turkse steden in het westen van het land. Op deze manier zou je Turkije in chaos kunnen storten en de weg vrij maken voor Koerdische onafhankelijkheid. Tot nu toe heeft de PKK dit concept altijd afgewezen omdat in deze Turkse steden ook veel Koerden wonen die het slachtoffers van Turkse nationalisten kunnen worden als er een stadsguerrilla van start gaat. Dit argument was juist omdat dit gevaar zeker net denkbeeldig is, want er zijn veel voorbeelden uit het verleden.

Maar nu de Turkse AKP staat en zijn Fuhrer Erdogan gewoon met zware wapens op de Koerdische steden schieten en in feite een burgeroorlog zijn begonnen, krijgt deze discussie een heel andere wending. Als je te maken krijgt met een volkerenmoord mogen alle middelen worden ingezet om dit te voorkomen of te stoppen. De Koerden hebben het recht zich op alle mogelijke manieren te verdedigen. Dan kan de “oorlog in de metropolen” een belangrijk wapen zijn om de Koerdische gemeenschappen in het zuid oosten te ontzetten en Erdogan op de knieën te dwingen. Het lijkt er op dat TAK de beslissing al heeft genomen. Niet omdat men dit zo graag wil, maar omdat de omstandigheden geen andere keuze toelaten.

Binnen de grotere Koerdische bevrijdingsbeweging zal deze discussie nu ook weer opvlammen. Werkloos toekijken terwijl je eigen volk wordt uitgemoord is immers geen optie. Opnieuw zal er naar alle argumenten worden gekeken, maar deze discussie mag niet te lang duren, want de Koerden van Amed, Cizre, Silopi Sur en Nusaybin hebben hulp nodig. Niet morgen, of overmorgen maar NU!! Voor de Koerden geldt nog maar een richtlijn; beter strijdend sterven dan onder de Turken leven.

WAT KUNNEN WE ZELF DOEN?

Naast het deelnemen aan acties en demonstraties, die ook regelmatig in Nederland worden gehouden, zou het goed zijn om een boycot te beginnen van alles wat Turks is. Dat geldt zeker voor een boycot van het toerisme naar Turkije, maar nog beter is het om ook hier alle Turkse zaken, zoals winkels, restaurants en reisbureaus, te boycotten uit solidariteit met de Koerden en als protest tegen de Turkse moordcampagne. Zo’n boycot is zonder mee legitiem want de meeste Turken, ook in Europa, stemden voor Erdogan en zijn volkerenmoordpolitiek. Als de Europese leiders de misdaden niet kunnen zien, moeten we de zaak zelf in de hand nemen. Turkije; BOYCOT! BOYCOT! BOYCOT!