donderdag 28 januari 2016

VALT MERKEL IN HAAR EIGEN ZWAARD?


Het rommelt nog steeds in Duitsland en dat kunnen we op een aantal terreinen waarnemen. Het meest opvallende is dat de welkomstcultuur van Merkel nu van alle kanten wordt aangevallen. Waren het eerste de Beierse hardliners van de CSU die Merkel’s vluchtelingenpolitiek aanvochten, nu komt de oppositie ook uit haar eigen partij, de CDU, en zelfs uit de rijen van coalitiepartner, de SPD. Na de massa-aanrandingen in Keulen kent de Duitse politiek, met uitzondering van Merkel, nog maar een motto. “Zoals het in 2015 is geweest mag het in 2016 niet weer worden.” De SPD heeft lang achter Merkel gestaan, en concessies aan de CSU tegen gewerkt, maar SPD chef Gabriel ziet nu geen alternatief meer, het aantal vluchtelingen dat Duitsland binnenkomt moet drastisch worden teruggebracht.

Dat is in feite de doodsteek voor Merkel, want zonder de SPD kan ze niet lang meer voortgaan op de ingeslagen weg. Wat de kritisch stemmen ook aanspoorde was de beslissing van Oostenrijk om een bovengrens voor vluchtelingen aan te kondigen. In veel landen worden hekken of muren gebouwd en in Scandinavië zijn er weer grenscontroles. Kortom; de paniek over de niet aflatende stroom mensen heeft nu overal toegeslagen. Het drama van Keulen en verschillende andere steden, voltrok zich terwijl Merkel van haar Nieuwjaarschampagne genoot. Ze wist nog niet dat binnen enkele dagen alles anders zou zijn. Haar steunpilaren vallen weg, de bevolking wil niet meer, en zelfs de Duitse media laten haar nu in de steek. De toon is bewijsbaar veranderd. Dat brengt ons tot de vraag: kan Merkel de vluchtelingencrisis overleven? Is ze echt bezig in haar eigen zwaard te vallen?

Op zich is de Merkel crisis nog maar een stukje van het verhaal. Waar het echt om gaat is het complete falen van de Europese Unie. Dit kapitalistenproject, dat voor veel Europeanen al tot een tragedie is geworden, heeft nu voor eens en voor altijd bewezen dat het niets te bieden heeft, en zelfs een bedreiging vormt voor de Europese volkeren. Niet alleen heeft de EU landen zoals Griekenland uitgezogen, de hele Unie politiek, vol verdeeldheid en eigen belangen, heeft er toe geleid dat de Amerikanen hun invloed over Europa nog verder kunnen uitbreiden. De vluchtelingen worden immers door de Amerikanen gebruikt, met hulp van Turkije, om Europa te verzwakken. De EU heeft hier niets tegen ondernomen, en heeft het via Merkel zelfs aangemoedigd. Dit ging zelfs zo ver dat men de eigen regels brak.

Immers; Schengen en de Dublin claims werden gewoon buitenwerking gesteld omdat Washington dat wilde. Nu het allemaal mis dreigt te gaat rent iedereen naar de reddingsboten en houdt men zich in leven met wederzijdse beschuldigingen. We kunnen het niet vaak genoeg zeggen; deze hele situatie bewijst het totale faillissement van de Europese Unie. Toen de banken in 2008 dreigde om te vallen trok men allemaal aan hetzelfde einde, maar nu er een heel andere crisis gaande is kan men niet anders dan elkaar om de oren slaan. Tegenover Washington durft men niets te ondernemen. Terwijl daar de bron van het onheil te vinden is. Het gebrek aan politieke moed is het enige wat de verschillende leiders nog verbindt.

De EU is nooit een ware partnerschap van volkeren geweest. Het is een kapitalistische vereniging die niet veel meer kan dan de eigen vriendjes beschermen en de orders uit Washington opvolgen. Dit tegen de belangen van de Europese volkeren in met toenemende armoede als resultaat. Als de EU vandaag zou verdwijnen zou niemand er slechter van worden, integendeel; de Amerikanen zouden een bruikbaar instrument om Europa onder de duim te houden verliezen. Dan blijft alleen nog de NAVO, die een zelfde rol speelt, maar veel eerder als een repressieapparaat wordt gezien.

Tegen alles in blijft Merkel hopen dat de EU toch haar redding kan worden. Ze hoopt dat er toch nog een verdeling van de vluchtelingen mogelijk is. Ze leunt ook nog op een overeenkomst met Turkije, een land dat hard bezig is haar eigen bevolkingsgroepen, zoals de Koerden, uit te moorden. Op handen en knieën smeekt ze de dictator Erdogan om hulp. Dit geeft aan dat ze niet alleen volledig buiten de werkelijkheid staat, maar dat Merkel intussen uitblinkt door een totaal principeloze houding. Een houding waarvan zowel de Europese volkeren als ook de vluchtelingen het slachtoffer worden. Het antwoord van Erdogan is duidelijk; hij eist meer, meer en nog eens meer. Wat valt er ook anders van deze groene fascist te verwachten.

Terwijl dit alles gaande is krijgen de fascisten in Duitsland steeds meer aanhang. Iedere nacht zijn er aanvallen op vluchtelingenonderkomens en huizen. Ook linkse instellingen en partijen worden aangevallen. Het geweld neemt toe, en af en toe wordt er zelfs geschoten. Met haar falende beleid heeft Merkel van Duitsland een diep gespleten maatschappij gemaakt, waar vooral de scherpslijpers van profiteren. De chaos breidt zich uit als een olievlek waar steeds meer mensen in verstrikt raken.

Toch is Merkel niet tot inkeer te krijgen. Ze blijft vasthouden aan haar falende beleid en haar schadelijk meesters. Ze kan ook maar niet begrijpen dat ze binnen de EU haar machtsbasis heeft verloren, na jaren van bevelen geven en domineren. Eigenlijk komt het er op neer dat ze de wereld niet meer begrijpt. De huidige situatie doet denken aan de nadagen van Thatcher (The Witch) in Engeland in de jaren 90. Ook zij stond uiteindelijk met haar beleid buiten de werkelijkheid. Ze weigerde haar politiek te veranderen en werd afgezet. Het begint er meer een meer op te lijken dat Merkel een zelfde lot zal ondergaan. De steun die ze nu nog heeft van delen van haar partij betekend niets. Als de bijl valt is ook die steun verdwenen.

Het zou heel passend zijn als met Merkel ook de EU in zou storten. Dat zou de weg openen naar een andere politiek in Europa. Een politiek die niet is gebaseerd op dwang en dreigementen, maar op echte partnerschap en respect onder de Europese volkeren. Er is niets mis met Europese samenwerking, maar dan moet het om samenwerking aan de basis gaan. Dat betekent geen ruimte voor de criminele politici en bankiers die nu de dienst uitmaken. We kunnen de huidige crisis gebruiken om het afsterven van de EU te bespoedigen. We kunnen uit de chaos beter tijden bouwen voor ons allemaal. Maar dan moeten we er wel zelf in geloven.

donderdag 21 januari 2016

MH17; DE ONDERSTE STEEN NOG STEEDS NIET BOVEN



Het is intussen meer dan ander half jaar geleden dat de MH17 neerstortte in de vrije republieken van Novorossia. Ondanks deze toch lange tijd is het nog steeds niet duidelijk wat er precies met het vliegtuig en de 298 slachtoffers is gebeurd. Dit betekend dat onze eerdere voorspellingen, dat de waarheid waarschijnlijk nooit aan het licht zal komen, nu aan het uitkomen zijn. We schreven toen al dat er te veel westerse belangen op het spel staan. Het liefst zouden de westerse regeringen de zaak gewoon vergeten. Maar dat lukt nog niet, omdat ook de nabestaanden er nog zijn die informatie eisen. Informatie die ze nog steeds niet hebben gekregen.

In de afgelopen week werd duidelijk dat de nabestaanden hun geduld aan het verliezen zijn. Ze hebben het helemaal gehad met het onderzoek en ook met de Nederlandse regering. Ze eisen nu dat de regering de radarbeelden van Amerika, Rusland en de Oekraïne gaat opeisen. Beelden die nog steeds geheim gehouden worden. De brief met de eis is intussen bij de regering, en eerder al schreef een van de nabestaanden een brief aan de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Kerry. Op beiden brieven is nog geen antwoord gekomen. Een van de briefschrijvers zei dat ze zich nog goed kon herinneren dat Rutte op de avond van de ramp had gezegd dat de onderste steen boven zou komen. Dat was zijn persoonlijke belofte. Nu, 18 maanden later, heeft ze de eerste steen nog niet eens gezien.

Het schijnt dat de Nederlandse regering ook maar nauwelijks contact met de nabestaanden onderhoudt. De herdenkingen zijn voorbij en de mediamogelijkheden dus uitgeput. Met als resultaat dat de regering gewoon naar de orde van de dag overgaat en de ramp en haar nasleep op de sudderbrander heeft gezet. Men hoopt dat door het verstrijken van de tijd de hele zaak op een zeker moment wel weg zal gaan. Dat dit de tactiek zou zijn stond al heel vroeg vast. Maar daar schieten de nabestaanden natuurlijk niets mee op. Zij richten al hun hoop nu op de radarbeelden die toch moeten tonen wat er op die dag precies met de MH17 is gebeurd, en of er ook andere vliegtuigen in de buurt waren.

Maar hoe zit het nu precies met die radarbeelden? Rusland zegt dat al het mogelijke materiaal dat Moskou heeft aan het onderzoek is aangeboden. Alleen had het onderzoeksteam hier weinig interesse in. Een aantal malen heeft Rusland zelf rapporten gepubliceerd over de zaak waarin is aangetoond dat de Buk raket, die het toestel waarschijnlijk heeft getroffen, uit gebied kwam dat in handen was van de Kiev fascisten. Daar wil het westen niets van horen, want het onderzoek is niet gestart om de waarheid boven tafel te halen, maar om de Oekraïne te ontlasten. Als immers zou blijken dat het de Kiev troepen waren die de raket afvuurden is Amerika en het hele westen medeverantwoordelijk. Zij hebben immers de fascisten in Kiev in het zadel geholpen en de oorlog aangedreven.

Maar terug naar de radarbeelden. De Oekraïne beweert geen beelden te hebben omdat de radar uitstond. Dat kan alleen maar een nieuwe leugen van Kiev zijn, omdat het een drukke tijd was en ook nog een oorlogssituatie, om juiste deze twee redenen zou de radar nooit uit staan. De Amerikanen beweren de beelden wel te hebben, en zij beweren ook dat de milities de raket afschoten. Maar de beelden worden niet vrijgegeven omdat men niet wil dat anderen weten hoe men er aan is gekomen. Dat is natuurlijk pure onzin. Iedereen weet dat de Amerikanen alles in de gaten houden, en intussen is het ook geen geheim meer hoe ze dat doen. De waren reden kan dus alleen maar zijn dat er dingen op de beelden te zien zijn die men niet wil of mag zien. Kortom; waarschijnlijk tonen zij de ware toedracht en is die niet acceptabel voor Washington. Washington eist nu dat wij hen op hun woord geloven. Dat is sterk van een regering die al jarenlang over van alles en nog heeft gelogen.

De nabestaanden eisen nu dat Rutte naar de Amerikanen gaat en vrijgave eist. Een moedige, maar ook naïeve eis, want dat gaat Rutte niet doen. Hij zal altijd kiezen voor de belangen van de Amerikanen en die boven de Nederlandse belangen plaatsen. Het enige wat we op dit gebied zien is dat de rat Koenders van Buitenlandse Zaken nog steeds jammert dat er geen VN tribunaal over de zaak is gekomen. Een tribunaal dat hij wilde gebruiken om zonder bewijzen Rusland schuldig te verklaren. Rusland stak hier terecht een stokje voor en Koenders kon met de staart tussen de benen vertrekken. Dit heerschap gaat echt niet in Washington om beelden vragen die zijn vriendjes in Kiev zouden belasten. Op dit gebied is er dus geen enkele hoop voor de nabestaanden. Ze kunnen alleen maar toekijken hoe de tijd verstrijkt en er niets gebeurd.

Even was er hoop toen er mysterieuze beelden met Oekraïense en Russische teksten opdoken. Maar dit bleken oude beelden te zijn die het onderzoeksteam al eerder had gezien. Opnieuw werd dus de hoop de bodem ingeslagen. Zulke momenten zullen er zeker nog meer komen. We schreven het al eerder; de kans is groot dat na het verstrijken van veel tijd wordt geconcludeerd dat het onmogelijk is om 100% vast te stellen wat er precies is gebeurd. Als dit eenmaal een feit is kan er van vervolging ook geen sprake meer zijn. Dan verdwijnt het hele dossier naar het archief, waar het een dikke laag stof mag opbouwen. Als dit gebeurd zal de woede en de teleurstelling van de nabestaanden groot zijn. Maar dit zal Washington, Kiev en eigenlijk ook Den Haag weinig kunnen schelen. Als zij maar van de zaak af zijn is het allemaal prima in orde.

Zijn er toch nog mogelijkheden? Misschien een paar. Het westen begint steeds meer genoeg van de problemen en de corruptie in Kiev te krijgen. Pogingen van de Amerikanen om de oorlog weer op te starten zijn mislukt en er wordt hier en daar gezegd dat Amerika op zoek is naar een uitweg. Als dat klopt, en dat lijkt er steeds meer op na de gesprekken tussen Rusland en Amerika in Kaliningrad afgelopen weekend, konden de dagen van de Kiev junta wel eens geteld zijn. Dan is de kans groter dat er toch nog informatie naar buiten komt. Misschien zal dat zelfs met opzet worden vrijgegeven om de junta uit de weg te ruimen.

Verder is de kans ook groot dat Rusland nog meer informatie heeft, waar mee bewezen kan worden dat de Oekraïne verantwoordelijk is. Deze informatie zal achter de hand worden gehouden voor het geval de Amerikaanse leugens te groot worden. Ook in het verleden heeft Moskou vaak informatie achter de hand gehouden als een soort wisselgeld om moeilijke situaties het hoofd te bieden. Dat kan nu weer het geval zijn. Zoals we al zeiden; de MH17 geschiedenis is onderdeel van de machtspolitiek van dit moment. Dan is het altijd moeilijk om de juiste informatie te pakken te krijgen. Helaas voor de nabestaanden is de kans groot dat ze nog een poos moeten wachten. Niet plezierig, maar in het huidige klimaat onvermijdelijk.

donderdag 14 januari 2016

HET PAARD VAN TROJE ROERT ZICH



Verschillende malen hebben we geschreven dat Europa in chaos dreigt te verdrinken. De aanslagen geïnspireerd door de ISIS, de vluchtelingenstroom, en de onderlinge verdeeldheid zuigen Europa steeds dichter naar de afgrond. Steeds opnieuw hebben we aangegeven dat de vluchtelingen niet voor niets en niet op eigen initiatief naar Europa zijn gekomen. Velen geloven dit nog steeds niet, en negeren het Paard van Troje. Ondanks de bewijzen dat verschillende van de ISIS terroristen, die in Parijs toesloegen, met de vluchtelingenstroom mee naar Europa reisden. Zij zijn nog maar het topje van de ijsberg.

Intussen is er echter iets gebeurd wat nog duidelijker maakt wat ons te wachten staat. In de Oudejaarsnacht gingen 1000 man op vrouwenjacht in Keulen. Er werd aangerand, verkracht en gestolen. Het was een gerichte actie die in eerste instantie door de politie en de politiek verborgen werd gehouden. Pas toen de sociale media er vol mee stonden, kwamen de rapporten naar buiten. Intussen weten we veel meer. Meer dan 580 vrouwen en meisjes hebben aangifte gedaan, deels van aanranding, deels van diefstal. In Hamburg gaat het om meer dan 150 slachtoffers. Er waren gelijksoortige incidenten, hoewel op kleinere schaal, in Stuttgart, Bielefeld, Dusseldorf, Oostenrijk en Zwitserland.  Zelfs in Helsinki, Finland, werden vrouwen aangevallen. Het gaat om incidenten die Europa op deze schaal nooit eerder zag.

De daders werden voor enige dagen gedekt door de autoriteiten, maar uiteindelijk moest men wel toegeven dat het voor een groot deel om vluchtelingen gaat, die nog maar enkele maanden in Duitsland zijn. Het was niet zo dat men de daders de hand boven het hoofd wilde houden, men hield de feiten achter omdat het “politiek moeilijk” zou liggen. Wat hiermee wordt bedoeld is dat het de welkomstcultuur van Merkel totaal bloot zou stellen. Daar wilde men eerst niet aan, maar het was zo groot en massaal dat er geen doofpot groot genoeg was om deze misdaden in te verschuilen. We kunnen nu duidelijk zien dat het om een georganiseerde actie ging, met als doel de chaos te vergroten. Niemand kan geloven dat aanvallen op zo veel verschillende plaatsen in dezelfde nacht allemaal toeval kunnen zijn. Zeker niet als een groot deel van de daders ook nog eens uit dezelfde groep komen.

Daar komt nog bij dat sommige opgepakte daders Duits-Arabische woordenlijsten bij zich hadden met seksuele toespelingen en dreigementen in Duits en Arabisch. Duidelijker kan het in feiten niet. Het was velen in de zomer al opgevallen dat veel van de vluchtelingen jonge mannen waren die alleen reisden. Waarom dat was is nu meer dan duidelijk geworden. Net zo als de vluchtelingenstroom gestuurd was, was deze actie het ook. En laten we eerlijk zijn, men heeft het gekozen doel bereikt. De angst die al volgde op de terroristische aanslagen is nu overal te bespeuren. Men koopt pepperspray en gaspistolen omdat er geen bescherming meer lijkt te bestaan. Het plan werkt dus, daar kunnen we niet onderuit.

Daar komt nog bij dat deze hele zaak de fascisten en de populisten nog meer aanhang heeft gebracht. Waar dat toe leidt hebben we intussen ook in Keulen kunnen zien, toen een Pegida demonstratie volledig uit de hand liep afgelopen zaterdag. Ook Wilders wrijft zich in de handen. Voor figuren zoals hij, zijn de vluchtelingen en de nu begane uitspattingen, een gift uit de hemel. Misschien krijgt hij dan toch nog zijn burgeroorlog waar hij al zo lang van droomt. In de peilingen is hij alvast de grootste met 41 zetels.

Laten we een paar dingen duidelijk stellen. Natuurlijk zijn niet alle vluchtelingen aanranders en dieven. Maar een aanzienlijk deel van hen wordt gebruikt en laat zich gebruiken om de vuren in Europa op te stoken. Zij zijn pionnen in een groot spel dat de toekomst van Europa als inzet heeft. Wij hebben steeds gezegd dat de komst van de vluchtelingen niet toevallig was en dat er van deze georganiseerde stroom een sterke dreiging uit gaat. Waar toe dat allemaal kan leiden is intussen duidelijk. De vraag is nu wat er nog meer op het programma staat. Wat zijn de volgende plannen van hen die bezig zijn met deze chaosoperatie? We kunnen er alleen maar naar raden, want de details kent alleen Washington.

Dat er gevaar was wisten we, maar dat het allemaal zo snel zou gaan was niet te voorzien. Nu is het zaak om te kijken wat we kunnen doen om het tij toch nog te keren. Voor we daar op in gaan moeten we toch even kijken naar de reactie van links op de aanvallen in Keulen en elders. In alle reacties die we hebben gezien werden de gebeurtenissen naar beneden gespeeld. Men wilde er in eerste instantie niet aan dat het daders uit de vluchtelingenhoek waren. Over wat hier allemaal achter zit word al helemaal niet gesproken. Men komt niet verder dan te zeggen dat er in alle gemeenschappen seksuele misdaden voorkomen. Dat klopt zonder meer, maar hier mee gaat men voorbij aan de schaal en de wijde verspreiding van de aanvallen. Ook wordt er gezegd dat er gelijksoortige dingen voorkomen op het Oktoberfest in Beieren. Dat klopt, maar iedereen die daar heen gaat weet hoe het er aan toegaat, en heeft de keuze om weg te blijven. Die keuze was er in de Oudejaarsnacht niet. De aanvallen gingen uit van een specifieke groep, met een specifiek doel. Dat maakt het volkomen anders.

Is er dan niemand die de ware toedracht doorziet? Dat de aanvallen gewoon een middel zijn om voort te zetten wat al door de terroristische aanslagen in gang is gezet. Dat het een dodelijke fout was om een miljoen vluchtelingen binnen te halen waarvan de achtergrond niet bekend was. Zonder papieren en in duizenden gevallen zonder registratie. Laten we het nog duidelijker zeggen; in Duitsland alleen al zijn 100.000 vluchtelingen zoek, die niet zijn geregistreerd en waarvan de verblijfplaats en de intentie onbekend is. Kan het nog duidelijker? Het schijnt zelfs zo te zijn dat er voor dit jaar al weer 1 miljoen klaar staan. Het is dus nog lang niet afgelopen.

Hoe het tij te keren?

Ten eerste moeten we inzien dat het gevaar van twee kanten komt. Aan de ene kant hebben we de gestuurde vluchtelingen die worden ingezet om Europa te verzwakken en in een chaos te veranderen. De sturende kracht hierachter is Amerika met Turkije als actieve handlanger. De vluchtelingen zijn niet de hoofdschuldigen omdat zij werktuigen zijn in het grote spel waarover Washington de regie voert. Daar zitten de misdadigers, met hun handlangers in de AKP regering van Turkije.

Aan de andere kant zien we de fascisten en populisten in Europa, die gebruikmaken van de vluchtelingen om hun aanhang en stemmenaantal op te voeren. Van beide kanten is het gevaar even groot omdat er sprake is van een wisselwerking. Als we deze gevaren willen bezweren zal de vluchtelingenstroom gestopt moeten worden en zullen we de fascisten nog harder moeten bestrijden dan nu al het geval is. We moeten er sterk rekening mee houden dat deze hele strijd in de komende tijd stukken harder zal worden.

Bovengenoemde zaken zijn korte termijn oplossingen die alleen maar het gevaar enigszins kunnen indammen. Voor de langere termijn is er een fundamentele verandering in Europa nodig als we in de toekomst in vrede willen leven. In feite zijn er voor Europa twee scenario’s mogelijk. Onder het eerste scenario neemt de invloed van Amerika in Europa nog verder toe en wordt Europa een volledige Amerikaanse kolonie. Dat is waar de Amerikanen naar streven om Europa als stormram tegen Rusland te gebruiken. Voor Europa zelf is dit in feite het einde der tijden.

Onder het tweede scenario verwerpt Europa de Amerikaanse invloed en krijgen de Europese volkeren hun rechten terug. Europa zal als een onafhankelijke, en neutrale eenheid functioneren tussen oost en west. Dit betekend afschaffing van de Europese Unie en de NAVO, en het verwijderen van alle Amerikaanse basissen en wapens, omdat dit de instrumenten zijn van de Amerikaanse onderdrukking. Alleen dit scenario garandeert een zekere mate van vrijheid waar we op verder kunnen bouwen. Het zal moeten gaan om een Europa met zelfvertrouwen, dat een progressieve rol kan spelen in de wereld zonder iemand te domineren of the onderdrukken.

Voor links is dit laatste scenario een prima oplossing omdat het de negatieve druk van Amerika wegneemt en de Europese volkeren de mogelijkheid geeft tot zelfontplooiing, zonder angst en wantrouwen. Het is nog geen socialistische maatschappij, maar wel een goede stap in die richting. Het spreekt voor zich dat we, om dit te bereiken, de huidige Europese leiders moeten verjagen. Zij zitten totaal in de zak van Washington en zullen nooit voor iets anders kiezen. In feite hebben we alles zelf in de hand als we opstaan en eigenhandig een einde maken aan de huidige nachtmerrie. Als we dit nalaten en ons verstoppen achter uitvluchten en oude mantra’s wacht alleen maar een duistere nacht. Net zo duister als de Oudejaarsnacht in Keulen.

donderdag 7 januari 2016

BOYCOT MOORDENAAR ERDOGAN EN ZIJN TERRORISTISCHE VRIENDEN



In de westerse media wordt er maar beperkt over geschreven, maar de Turkse AKP misdadiger Erdogan is een volledige oorlog begonnen tegen de Koerdische bevolking in het zuid oosten. Dit is het Koerdische gebied, dat door de Turkse staat wordt bezet. Omdat de Koerden in de steden van het zuid oosten zelfbestuur eisen, heeft Erdogan tanks en artillerie gestuurd. Zogenaamd om op te treden tegen terrorisme, maar in werkelijkheid heeft hij bevel gegeven tot een volkerenmoord. De slachtoffers die vallen zijn vooral vrouwen en kinderen, wat meestal het beeld is als zware wapens tegen steden worden ingezet. Het is ook niet zo dat de strijders van de PKK worden getroffen. Zij bevinden zich vooral in de bergen.

De steden worden vooral verdedigd door jongen mensen die het niet pikken dat de Turkse fascisten hun gebieden aanvallen en families uitmoorden. Eigenlijk zien we hier een herhaling van het soort oorlogsvoering dat we eerder in Novorossia zagen. Alleen zijn het nu Turkse fascisten en geen Ukrops die de steden aanvallen. Maar de uitkomst is hetzelfde en ook de sponsors zijn dezelfde. Eigenlijk hoeven we het al niet meer te vermelden, maar de meeste steun voor Turkije komt uit Washington, de wortel van al het kwaad. De Koerden hebben om hulp en steun geroepen, maar daar valt weinig van te bespeuren. Sterker nog; Europa is hard bezig om een deal met Turkije te sluiten om de vluchtelingenstroom in te dammen. Het lijkt er dus sterk op dat de Koerden weer alleen staan, zoals zo vaak eerder in de geschiedenis.

Over het karakter van Erdogan en de AKP hoeft intussen niemand meer te twijfelen. Hij heeft zelf recentelijk toegegeven dat hij een volgeling van Hitler is, en dat hij in Turkije graag een systeem zou invoeren zoals het in Nazi Duitsland werd gebruikt. Voor insiders is dit geen verrassing want groene en bruine fascisten zijn allemaal hetzelfde. Ooit dacht de EU dat Erdogan een gematigde islamist was, zo iets als de christen democraten in Europa. Men wilde graag met Erdogan praten over hervormingen en mogelijk EU lidmaatschap. In die tijd had Erdogan daar geen zin in en werkte er vooral aan om zijn banden met islamistische extremisten te versterken. Als NAVO lid kon hij dit doen met Amerikaanse steun, en dat is een van de grondpijlers van de ISIS geworden. Europa verloor de interesse en de onderhandelingen over het EU lidmaatschap liepen vast. Wel werden de mensenrechten in de gaten gehouden en was er ook kritiek.

Dit alles veranderde toen Erdogan in de zomer van 2015 honderdduizenden vluchtelingen, vooral uit Syrië, naar Europa stuurde. Het staat vast dat ook dit op Amerikaanse instructies is gebeurd. Europa raakte in paniek en heeft nu een overeenkomst met de fascist Erdogan gesloten om het aantal vluchtelingen te beperken. De concessies zijn bekend; het visa systeem wordt veranderd zodat Turken makkelijker naar Europa kunnen reizen, de EU onderhandelingen worden weer opgestart en Turkije krijgt ook nog eens 3 miljard Euro. Over de mensenrechten en de aanvallen op de Koerden spreken de Europeanen niet meer. De nood is te hoog geworden en het oplossen van het vluchtelingenprobleem is de eerste prioriteit. Door hun eigen domheid heeft Erdogan de Europese leiders in de val gelokt. Natuurlijk is dit hele schema ook niet van hem, maar komt het uit Amerikaanse koker. Het waren immers de Amerikanen die Erdogan toestemming gaven om de vredesonderhandelingen met de Koerden te stoppen en de PKK aan te vallen, in ruil voor Turkse steun tegen de ISIS.

Van die steun is niets terecht gekomen omdat de Turken alleen de PKK en de Koerden aanvallen en hun ISIS vriendjes nog steeds beschermen. De bewijzen zijn duidelijk; de ISIS verkoopt zijn gestolen olie via Turkije, gewonde ISIS strijders worden in Turkse ziekenhuizen verpleegd en de ISIS traint zijn strijders vooral in Turkije. Het is ook geen toeval dat ISIS rekruten uit Europa meestal via Turkije naar Syrië reizen. De netwerken zijn duidelijk en de familie Erdogan zit er tot over de oren in. Een zoon van Erdogan organiseert de olieoperatie met de ISIS, en de familie is ook betrapt op het witwassen van zwartgeld in Europa. Europa wil hier bijna niets van weten omdat kritiek op Ankara een nieuwe stroom vluchtelingen zal opleveren. Turkije heeft er immers nog voldoende in opvangkampen zitten, die kunnen worden gebruikt om Europa verder te ontregelen.

Europese leiders komen wel steeds met geruststellingen dat het geld dat naar Turkije gaat goed zal worden gecontroleerd en dat Turkije nog lang geen lid van de EU kan worden. Maar dit zijn allemaal loze woorden om het Europese publiek stil te houden. Men heeft gewoon voor Erdogan en zijn Amerikaanse meesters gecapituleerd en sluit voor de rest de ogen. Kortom; Erdogan kan net zo veel moorden als hij maar wil. Aan het begin van de vorige eeuw voerden de Turken de Armeense genocide uit, in deze eeuw zijn de Koerden aan de beurt. De wereld kijkt zwijgend toe of kijkt weg. Het bekende liedje.

Dit alles zou kunnen betekenen dat er geen hoop meer is voor de Koerden. Maar dat is niet waar. Op zich is het al een overwinning dat de Koerdische jongeren hun steden verdedigen tegen de aanvallende fascisten. Dat geeft aan dat de nep vredesonderhandelingen voor goed van de baan zijn, en dat de strijd voor een vrij Koerdistan weer is losgebarsten. In feite was dit altijd al de enige optie met een toekomst. Binnen de Turkse grenzen hebben de Koerden geen leven, dus is onafhankelijkheid de enige weg. Dat sluit ook aan bij de successen die de Koerdische milities in Rojava, Syrisch Koerdistan, hebben geboekt. Deze successen nemen nog steeds toe en voor dit proces zijn de Turken doodsbang. Daar komt nog bij dat zich ook in Irak een interessante situatie voordoet, omdat er een strijd is ontstaan over Turkse bezettingstroepen die ongevraagd zijn binnen getrokken. Al deze zaken zijn in het voordeel van de Koerden.

Verder heeft Turkije er weer een machtige vijand bij. Na het neerschieten van een Russisch vliegtuig boven Syrië in november, nemen de spanningen tussen Moskou en Ankara met de dag toe. Tot een echte confrontatie zal het niet zo snel komen omdat de Russische President Poetin slimmer is dan de Europese leiders en niet in de Turkse val trapt. Maar Moskou zal wel alles doen om Erdogan en zijn bende moordenaars dwars te zitten. Het is intussen bekend dat Rusland zich zorgen maakt over de aanvallen op de Koerden en dat er contacten zijn geweest tussen Rusland en de PKK. Als hieruit een alliantie gaat ontstaan heeft Erdogan pas echt een probleem.

Zo als gezegd zijn al deze ontwikkelingen in het belang van de Koerden, en de Koerdische steun voor de Russische strijd tegen de ISIS neemt met de dag toe. Maar dit lost niet de problemen op die zich nu in de Koerdische steden voor doen. De aanvallen van de fascisten zijn dodelijk en worden steeds massaler. Er zal dus snel opgetreden moeten worden om de Koerdische steden te ontzetten en de druk te verminderen. Een militante Koerdische groep, de Koerdische Vrijheids Valken (TAK) heeft in december een mortier aanval uitgevoerd op een vliegveld in Istanboel, en de groep heeft laten weten dat dit nog maar het begin is.

TAK heeft gezegd dat vanaf nu alle Turkse staatsinstellingen en zij die daar werken, en verder ook alle collaborateurs en verraders, als legitieme doelen worden gezien die kunnen worden aangevallen. Deze aanvallen zullen in heel Turkije worden uitgevoerd. TAK is geen onderdeel van de PKK en ziet zich als voorhoede in de strijd tegen de Turkse fascistische overheersing. Ook in het verleden heeft de organisatie van zich laten horen, maar men is een poosje stil geweest om de vredesonderhandelingen een kans te geven. Die tijd is nu voorbij en het lijkt er op dat TAK bezig is om de Turkse staat in de rug aan te vallen, een noodzakelijke ontwikkeling om de Koerdische bevolking te ontzetten.

Dit brengt een discussie terug op de politieke agenda, die in het verleden vaak binnen de PKK is gevoerd. Het gaat dan om de zogenaamde “oorlog in de metropolen”. Het idee is dat Koerdistan eerder bevrijdt kan worden als je de oorlog overbrengt naar de Turkse steden in het westen van het land. Op deze manier zou je Turkije in chaos kunnen storten en de weg vrij maken voor Koerdische onafhankelijkheid. Tot nu toe heeft de PKK dit concept altijd afgewezen omdat in deze Turkse steden ook veel Koerden wonen die het slachtoffers van Turkse nationalisten kunnen worden als er een stadsguerrilla van start gaat. Dit argument was juist omdat dit gevaar zeker net denkbeeldig is, want er zijn veel voorbeelden uit het verleden.

Maar nu de Turkse AKP staat en zijn Fuhrer Erdogan gewoon met zware wapens op de Koerdische steden schieten en in feite een burgeroorlog zijn begonnen, krijgt deze discussie een heel andere wending. Als je te maken krijgt met een volkerenmoord mogen alle middelen worden ingezet om dit te voorkomen of te stoppen. De Koerden hebben het recht zich op alle mogelijke manieren te verdedigen. Dan kan de “oorlog in de metropolen” een belangrijk wapen zijn om de Koerdische gemeenschappen in het zuid oosten te ontzetten en Erdogan op de knieën te dwingen. Het lijkt er op dat TAK de beslissing al heeft genomen. Niet omdat men dit zo graag wil, maar omdat de omstandigheden geen andere keuze toelaten.

Binnen de grotere Koerdische bevrijdingsbeweging zal deze discussie nu ook weer opvlammen. Werkloos toekijken terwijl je eigen volk wordt uitgemoord is immers geen optie. Opnieuw zal er naar alle argumenten worden gekeken, maar deze discussie mag niet te lang duren, want de Koerden van Amed, Cizre, Silopi Sur en Nusaybin hebben hulp nodig. Niet morgen, of overmorgen maar NU!! Voor de Koerden geldt nog maar een richtlijn; beter strijdend sterven dan onder de Turken leven.

WAT KUNNEN WE ZELF DOEN?

Naast het deelnemen aan acties en demonstraties, die ook regelmatig in Nederland worden gehouden, zou het goed zijn om een boycot te beginnen van alles wat Turks is. Dat geldt zeker voor een boycot van het toerisme naar Turkije, maar nog beter is het om ook hier alle Turkse zaken, zoals winkels, restaurants en reisbureaus, te boycotten uit solidariteit met de Koerden en als protest tegen de Turkse moordcampagne. Zo’n boycot is zonder mee legitiem want de meeste Turken, ook in Europa, stemden voor Erdogan en zijn volkerenmoordpolitiek. Als de Europese leiders de misdaden niet kunnen zien, moeten we de zaak zelf in de hand nemen. Turkije; BOYCOT! BOYCOT! BOYCOT!