woensdag 23 december 2015

ROODLICHT VOOR LINKS



We hebben het intussen al een aantal malen kunnen aanschouwen. Als er een terroristische aanslag wordt gepleegd is het eerste wat de autoriteiten roepen, dat we ons leven niet moeten veranderen. Dat we onze vrijheid niet moeten opgeven, en dat we die zelfde vrijheid moeten verdedigen. Nog geen seconde later komen ze dan met een hele serie maatregelen en wetten die precies deze vrijheid beperken en beknotten. Dat brengt ons vanzelf bij de vraag wie nu eigenlijk onze vrijheid bedreigt, als we er tenminste van uit gaan dat we ook maar iets hebben dat op vrijheid lijkt. Wat zijn de gevaren, vooral voor links, in de komende periode?

We kennen de tactiek uit het verleden, er ontstaat een zogenaamde veiligheidscrisis en meteen staan de autoriteiten klaar om een aantal repressieve maatregelen in te voeren die de bedreiging moeten beugelen. In dit geval gaat het om de terroristische aanslagen in ondermeer Parijs en de dreiging die uit gaat van de ISIS. De beste voorbeelden vinden we nu in Frankrijk. Na de aanslagen werd de noodtoestand uitgeroepen zodat de autoriteiten meer macht hebben om de terroristen aan te pakken. Vooral de politie en de veiligheidsdiensten mogen plotseling veel meer. Veel mensen pikken deze maatregelen omdat ze zich zorgen maken over de veiligheid en er “toch iets gebeuren moet.’ Maar aan dit alles kleven grote gevaren en risico’s.

Kijk maar naar de effecten van de noodtoestand in Frankrijk op dit moment. Het gaat daarbij al lang niet meer om de ISIS terroristen. De Franse autoriteiten hebben bijvoorbeeld misbruik gemaakt van de situatie om de demonstraties rond de recente klimaattop de kop in te drukken. De grote demonstratie werd verboden en kleinere protesten werden met harde hand van de straat geslagen. Daar kwam nog bij dat 24 bekende activisten huisarrest kregen opgelegd voor de duur van de top. De Franse autoriteiten gaven toe dat deze mensen en demonstraties niets met terrorisme te maken hebben. Maar het weerhield ze er niet van om op deze repressieve manier de protesten te ondermijnen. Onze vrijheid wordt dus niet alleen bedreigd door de ISIS, maar ook door de overheid.

Het is duidelijk dat dit nog maar het begin is. Er wordt nu al gesproken over het blokkeren of minder toegankelijk maken van internet voor sommige personen. Ook dit zal in eerste instantie gericht zijn tegen de jihadisten, maar twijfelt er nog iemand aan dat ook deze maatregel zal worden gebruikt tegen linkse activisten, vakbondsmensen tijdens stakingen en anderen die het met het beleid van de overheid niet eens zijn? Het geeft de autoriteiten geweldige mogelijkheden om alle oppositie uit te schakelen. Deze zaken gelden ook niet alleen voor Frankrijk. Overal in Europa worden veiligheidsdiensten uitgebreid, worden er steeds meer telefoons getapt, en wordt het opslaan van gegevens over iedereen en alles een modeverschijnsel. Omdat veel computerbestanden nu aan elkaar gekoppeld zijn is dit alles kinderspel.

Het gevaar voor de burgerrechten is enorm toegenomen sinds de Amerikaanse aanval op Afghanistan en de zogenaamde “oorlog tegen het terrorisme”. Kijk maar naar het invoeren van de legitimatieplicht en de vingerafdrukken in paspoorten. Dit zijn nog maar een paar voorbeelden want de techniek gaat razend snel. De overheid beweert altijd dat alleen schuldigen wat te vrezen hebben, maar dat is de zoveelste leugen. Aanslagen en andere bedreigingen worden steeds opnieuw aangegrepen om de wetten nog verder aan te scherpen. En laten we duidelijk zijn, de echte terroristen hebben hier nauwelijks last van, maar de rechten en vrijheden van ons allemaal worden steeds meer beperkt. Dat dit ook en vooral linkse activisten treft hoeft eigenlijk al niet eens meer vermeld te worden.

Wat kunnen en moeten we hiertegen doen? Ten eerste moeten we ons realiseren dat er een gigantisch apparaat klaar staat dat de autoriteiten in werking kunnen zetten als ze dit nodig vinden. Toch zijn er wel dingen die we kunnen doen of in ieder geval in reserve houden voor het geval zo’n situatie zich voor doet. We zullen een aantal zaken aanstippen waar we in ieder geval zelf controle over hebben en die we kunnen gebruiken als ook hier een soort noodtoestand wordt ingevoerd. We doen dit aan de hand van wat kleine hoofdstukjes, die moeten worden gezien als geheugensteunen, omdat veel activisten al wel op de hoogte zijn van in ieder geval een aantal zaken.

INTERNET: Op dit moment kunnen we nog zonder al te veel problemen gebruikmaken van internet en dan vooral de sociale media om onze mening naar buiten te brengen en elkaar en het grotere publiek te informeren. Maar zoals nu al in Frankrijk zichtbaar is zullen de autoriteiten in grijpen als het hun goed uit komt. Dat kan betekenen het verwijderen van pagina’s op bijvoorbeeld Facebook, het uitsluiten van sommige activisten van internet, of het totaal afsluiten van het hele netwerk. Het is al meerdere keren voorgekomen dat Facebook pagina’s werden verwijderd omdat ze bijvoorbeeld informatie gaven over de oorlog in Novorossia of de strijd in Koerdistan. Ook foto’s en filmpjes moeten het nog al eens ontgelden. Wanneer dit soort zaken voorkomen is moeilijk te voorspellen. Er zit niet echt lijn in. Maar het is wel belangrijk om verschillende schaduwpagina’s te creëren, die het kunnen overnemen als de originele site uit de lucht wordt gehaald. Dit kan ook gelden voor blogsites. Het is ook raadzaam om een aantal Gmail adressen aan te maken voor het aanvragen van nieuwe pagina’s als de censuur toeslaat. De ervaring leert dat er toch weer een poos overheen gaat voordat een nieuwe site wordt verwijderd. Dit soort tactiek kan dus eindeloos worden toegepast. Mocht bijvoorbeeld Facebook je pagina steeds opnieuw verwijderen, dan is het raadzaam om een account aan te maken op V Kontakte, dat is de Russische Facebook waar stukken minder censuur is. Het V Kontakte systeem werkt ook in het Engels, dus de taal is geen probleem. De toegang voor gebruikers uit het westen is gewoon toegestaan. Tenslotte nog dit; mocht het echt misgaan in de komende tijd dan is de kans groot dat het hele internet geblokkeerd wordt. Het is dus altijd raadzaam om ook een normale schrijfmachine en stencilapparatuur achter de hand te hebben. Dat klinkt ouderwets en omslachtig, maar is nog steeds werkzaam en moeilijk door de autoriteiten te onder binden.

KENMERKEN: Geef zo weinig mogelijk kenmerken zoals vingerafdrukken aan de staat. Soms zal het niet te vermijden zijn, maar mogelijkheden zijn er wel. Als je niet heel ver reist kies dan voor een reiskaart in plaats van een paspoort. Voor een reiskaart zijn geen vingerafdrukken meer vereist. Zo’n document is 10 jaar geldig, dus ben je voorlopig van verdere verplichtingen, die nog ingevoerd kunnen worden, af. De staat zal beweren dat het geen misbruik van opgeslagen vingerafdrukken zal maken, maar dat is bijna altijd gelogen. Onder dit soort kenmerken vallen ook irisscans. Hoe minder de staat van ons in het systeem heeft hoe beter. Zeker in de komende tijd. Neem een reiskaart of paspoort nooit mee naar een actie of demonstratie. De chip in de kaart kan op afstand door de politie worden uitgelezen. Ze hoeven je dus niet eens aan te houden om uit te vinden wie je bent. Wil je toch ID papieren bij je hebben, wikkel ze dan in aluminiumfolie. Dat maakt het uitlezen onmogelijk. Overigens geldt dit ook voor de nieuwe bankpassen die op afstand kunnen worden uitgelezen. Hierbij is de vijand de digitale zakkenroller. Voorzichtigheid blijft ook op dit gebied geboden, ondanks het feit dat de banken hier weinig ruchtbaarheid aan geven.

ID PLICHT: Sinds een aantal jaren kent Nederland de identificatieplicht. Iedereen moet een geldig ID bewijs kunnen tonen als daarom wordt gevraagd. Maar de sleutel in dit alles is het woord tonen. Er is geen draagplicht. Dit betekent dat je geen ID bewijs bij je hoeft te dragen. Als je wordt aangehouden kun je het document ook later tonen, bijvoorbeeld thuis of op het politiebureau. Veel mensen weten dit niet en daar maakt de politie dankbaar gebruik van. Je kunt ook weigeren om je identiteit prijs te geven. Dit kan je een paar dagen cel kosten, maar niemand kan je dwingen, en uiteindelijk moeten ze je weer vrij laten.

MOBIELE TELEFOONS: De mobiele telefoon, en zeker de smartphone, is handig en bruikbaar, maar voor activisten ook een groot gevaar. De autoriteiten kunnen een werkende telefoon overal traceren aan de hand van de inloggegevens van de masten waar je bij in de buurt komt. Zelfs voor particulieren is het nu mogelijk om de smartphone van iemand anders te voorzien van een programma dat de kans geeft om te traceren, af te luisteren en in te breken op wachtwoorden. Dit kan heel snel via internet geregeld worden. Als dit voor particulieren al een koud kunstje is, kunnen de autoriteiten, met hun vele mogelijkheden, je telefoon gebruiken als hun privéspion op je leven. Hoe ver dit al allemaal gaat is niet duidelijk, maar we moeten met het ergste rekening houden. Neem dus nooit een telefoon mee naar een actie of andere activiteiten die je privé wilt houden. Je weet nooit wie er mee kijkt en luistert. Wil je toch een telefoon bij je hebben, dan is uitzetten alleen niet voldoende om het traceren te stoppen. Verwijder altijd de batterij, dan is de telefoon voor buitenstaanders onzichtbaar. Toch blijft het het beste om hem gewoon niet bij je te hebben. Gebruik bij linke dingen, waar toch een telefoon nodig is altijd een niet geregistreerde prepaid, en wissel regelmatig. Een telefoon die ooit in handen van de politie is geweest, zelfs bij verlies, moet als onbruikbaar worden gezien en kan alleen nog maar worden weggegooid.

GADGETS: Wat voor mobiele telefoons geldt, betreft natuurlijk ook andere gadgets, zoals tablets. Maar er zijn ook nog andere dingen die gebruik kunnen worden om ons in de gaten te houden en te volgen. Zo worden bijvoorbeeld zogenaamde smartmeters voor gas en elektriciteit gebruikt om onze levens in kaart te brengen. Ook deze apparaten kunnen op afstand worden uitgelezen. Iedereen heeft het recht om een smartmeter te weigeren, en de providers zijn dan verplicht de gewone meters in bedrijf te houden. Laat je niet registeren in een digitaal patiëntendossier en wees erg voorzichtig met apparaten als TOON. Een apparaat dat je in staat stelt om dingen in je huis te doen of the checken terwijl je op een behoorlijke afstand bent, geeft die zelfde kans aan anderen. Het gaat immers allemaal via draadloze signalen en daar kan iedereen op in breken. Voor de overheid is dit een klein kunstje. Het lijkt allemaal als of dit soort gadgets zijn ontworpen om het leven makkelijker te maken, maar er zijn schaduwkanten, en die geven de overheid een steeds grotere potentiële controle over onze levens. In crisissituaties kan dat levensgevaarlijk zijn. Over de mogelijkheden zal geen enkele overheid de waarheid vertellen. De autoriteiten liegen over het algemeen toch al, maar in een crisissituatie is dat de enige constante factor. Laat niemand in die leugens trappen, hoe aannemelijk ze ook klinken.

CONCLUSIE

Het is niet de bedoeling dat iedereen over dit soort zaken in paniek raakt, of achter iedere boom een spion gaat zien. Maar we moeten wel waakzaam zijn, want we zullen de komende tijd een harde strijd moeten voeren om onze burgerrechten te beschermen. Vooral linkse activisten, en mensen met een andere mening dan wat gangbaar is vanuit de overheid, zullen met pogingen van de autoriteiten te maken krijgen om de roep om meer veiligheid te misbruiken voor meer repressie. Dan kunnen bovengenoemde tips van grote waarde zijn, want de rode waarschuwingslichten knipperen immers al. De situaties in Frankrijk, en deels in België, tonen het nu al aan; morgen kan alles anders zijn. Precies met dit soort situaties moeten wij vandaag al rekening houden.