donderdag 26 februari 2015

VINGERS IN DE KASSA



Er zweeft een zwarte wolk boven de verkiezingscampagne van de VVD voor de Provinciale Staten. Deze wolk heet Mark Verheijen en hij is Tweede Kamerlid voor de liberalen. Recent is namelijk aan het licht gekomen dat deze Verheijen met zijn vingers in de kassa heeft gezeten toen hij nog gedeputeerde in Limburg was. Dat is pijnlijk natuurlijk, want opnieuw word de VVD met corruptie in verband gebracht. Er was immers al de zaak van Jos van Rey, die uit de VVD werd gewipt omdat ook hij zijn financiƫle boekje te buiten was gegaan. Ook deze zaak, die nog steeds onderzocht wordt, speelde in Limburg. Zoals gebruikelijk wordt er weer gezegd dat Verheijen een paar foutjes heeft gemaakt en dat hij die snel zal oplossen.

Dat hebben we al vele keren eerder gehoord. Als een van de heren of dames op corruptie wordt betrapt, wat steeds vaker voorkomt, is de eerste reactie altijd dat het een paar onschuldige misstapjes waren die makkelijk rechtgezet kunnen worden. Verheijen heeft toegegeven dat hij in Limburg een aantal verkeerde declaraties heeft ingediend, die hem een leuk sommetje hebben opgebracht. Nu hij gepakt is belooft hij meteen het geld terug te betalen. Na zijn bekentenis zegt de provincie plotseling dat er eigenlijk niets aan de hand is. Vriendjes aan het werk waarschijnlijk.

De VVD top leek de zaak in het begin niet zo serieus te nemen, zelfs Rutte riep meteen dat het allemaal was opgeblazen. Maar voor alle zekerheid is men toch maar een onderzoek begonnen. Dat was niet voor niets want langzamerhand gaat de beerput steeds verder open. Een ondernemer in Limburg is nu begonnen met juridische stappen tegen Verheijen omdat hij door de voormalige gedeputeerde zou zijn benadeeld. De ondernemer zegt dat zijn project voor de bouw van een bioscoop werd geblokkeerd door Verheijen. Dit ten gunste van een andere ondernemer die een vriendje van Verheijen is, en als tegenprestatie een stevige duit in de verkiezingscampagne van het heerschap investeerde. Er zal zeker nog meer tevoorschijn komen, de sneeuwbal is immers aan het rollen.

Omdat het toch wel een beetje uit de hand begint te lopen heeft Verheijen zijn functies tijdelijk neergelegd. Maar hij blijft wel vastbesloten om terug te keren naar de kamer. De arrogantie van dit soort figuren kent immers geen grenzen. Als een normale burger een kleine misstap heeft begaan is de VVD de eerste die roept om een harde aanpak. Maar de manden vol met rotte appels in de eigen gelederen worden natuurlijk over het hoofd gezien en beschermd. Op zich is dat alles niet verwonderlijk want de hele VVD organisatie is een compleet valse voorstelling van zaken. Alleen al de naam voor vrijheid en democratie deugt niet. Geen enkele partij heeft de vrijheid in Nederland meer ingeperkt dan de VVD. Tenminste, als het gaat om de vrijheid van gewone burgers. Als het om het groot kapitaal gaat weet men de vrijheid plotseling wel weer te vinden, en te verdedigen. Ook met democratie heeft de partij weinig op, want het was dezelfde VVD die dreigde om per decreet te gaan regeren als de vrije artsenkeuze niet werd ingeperkt. Allemaal leugens en oplichterij dus.

Op zich is het al niet eens een liberale partij, als we uit gaan van het echte liberalisme. Dat vindt je meer bij D’66 en bijvoorbeeld de Britse Liberal Democrats. De VVD is gewoon een conservatieve partij onder een andere vlag. Nog meer oplichterij dus. Als de VVD een reclamespot voor een product was, zou hij allang zijn verboden door de Reclame Raad voor het gebruiken van valse voorwendselen. Dit maakt het ook begrijpelijk waarom corruptie en bijvoorbeeld belastingontduiking binnen de VVD als normale en gewone handigheid worden gezien. Dat is immers de manier van werken van het groot kapitaal. En voor dat groot kapitaal staat de VVD, en nergens anders voor.

Dat kan heel ver gaan. Niemand moet de fout maken om te denken dat het beeld dat Rutte geeft, ook het ware beeld van de VVD is. Het is niet voor niets dat figuren als Geert Wilders en Rita Verdonk uit de VVD afkomstig zijn. De VVD heeft een rechtervleugel waar men niet vies is van een vleugje fascisme. Ook dat moet niemand verwonderen, want het fascisme is het laatste redmiddel van het groot kapitaal. Zo is de cirkel dus weer rond. De kans is groot dat Verheijen toch weer op een of andere manier uit de wind zal worden gehouden.

De VVD kan zich eigenlijk geen nieuw corruptieschandaal permitteren zo kort voor de verkiezingen. Er zal dus veel in gang worden gezet om deze gladakker brandschoon te wassen. Daar zal men ook wel een lief sommetje voor over hebben. Meer corruptie dus, maar het is de VVD en dan heet het geen corruptie, maar het smeren van de wielen. Dat er nog iemand in de farce van de parlementaire democratie gelooft is zonder meer een groot wonder te noemen. Hoewel wel steeds meer mensen het licht zien en het hele leugenachtige zootje gewoon de rug toekeren. De opkomst in maart zal niet reusachtig zijn, en dat is maar goed ook.

Sommige beginnen zich hier aardig zorgen over te maken. Recent waren er plaatselijk verkiezingen in Hamburg, in noord Duitsland. De opkomst was vrij laag en er werd besloten dit te laten onderzoeken door sociologen. Uit het onderzoek bleek dat de opkomst het laagste was in de arbeiderswijken waar veel mensen met lage inkomens of werklozen wonen. In de beter gesitueerde wijken gingen veel meer mensen naar de stembus. De sociologen kwamen tot de conclusie dat dit een gevaar voor de democratie aan het opleveren is. Immers als alleen de beter gesitueerden naar de stembus gaan en de gewone mensen thuis blijven zijn de verkiezingen niet meer representatief.

Dat is een interessante gedachte. Het is dus duidelijk dat steeds meer mensen die de misdaden van het systeem aan den lijve hebben ondervonden niet langer meer het spelletje van dat zelfde systeem willen meespelen. Dat is een tijdbom onder de huidige parlementaire democratie, die deze titel overigens totaal niet waard is. Als we de spelletjes en de regels van het systeem verwerpen, zal het systeem daar uiteindelijk aan kapot gaan. Daarom ook wordt de opkomst altijd zo benadrukt.

Voor ons betekend dit dat een boycot van de verkiezingen, tenzij er een mogelijkheid is om communistisch te stemmen, het juiste antwoord is op de leugens en de misdaden van de huidige machtshebbers. We hebben het allemaal in eigen hand. Laten we ze volgende maand een les leren die ze nooit meer zullen vergeten. De macht ligt op de straat, niet in de schijnparlementen en de instituties. Kortom, de macht zijn wij!