Het is een bekend gegeven dat als de
spanning in de wereld toeneemt, de geschiedvervalsing ook op volle toeren gaat
draaien. De elite heeft immers een agenda, en om die agenda door te drukken
wordt geen enkel middel onbeproefd gelaten. Men schrikt er zelfs niet voor
terug om de geschiedenis van de Holocaust en de Tweede Wereld Oorlog in het
algemeen te vervalsen, om er op propagandagebied beter van te worden. In de
laatste maanden hebben we hier een paar sterke staaltjes van gezien. Verder
wordt het ook nog oppassen voor valse vlaggetjes. Maar daar over straks meer.
Om te beginnen de geschiedvervalsing,
die reikt tot op de hoogste niveaus. Kort geleden gaf Yatsenuk, de minister
president van de Kiev fascistenregering, een interview voor de Duitse TV. In
dit vraaggesprek beweerde hij dat in 1945 het Rode Leger eerst de Oekraïne en
daarna Duitsland was binnengevallen. Hij voegde er aan toe dat dit nooit meer
mocht gebeuren. Dat het Rode Leger een einde had gemaakt aan de Nazi
heerschappij negeerde Yatsenuk, die overigens als twee druppels water op Holocaust
architect Eichmann lijkt, volkomen. Nu kun je niet veel beter verwachten van
deze neofascist, die een van de drijvende krachten achter de aanval op
Novorossia is. Maar het interessante is dat de Duitse interviewer op geen
enkele wijze tegen Yatsenuk in ging en hem liet weg komen met zijn leugens.
Sterker nog, toen later de Duitse regering om een reactie werd gevraagd kwam er
geen antwoord en wilde men alleen zeggen dat Yatsenuk verantwoordelijk was voor
zijn eigen uitspraken. Men wilde een bondgenoot niet afvallen, en dat zegt meer
over de Duitse regering dan over Yatsenuk zelf.
Een paar weken later werd het allemaal
nog erger. Eind januari zou in Polen worden herdacht dat 70 jaar
geleden in 1945 het vernietigingskamp Auschwitz werd bevrijdt, door het Rode
Leger. Het ligt dus voor de hand dat de Russische President Poetin persoonlijk
voor de plechtigheid zou worden uitgenodigd. Dit gebeurde echter niet. Er ging
wel een uitnodiging naar Moskou, maar niet speciaal naar Poetin. Uit alles
bleek dat hij niet welkom was. Maar ook daar hield het niet op. Een Poolse
minister had de moed om te beweren dat het kamp niet door Russische maar door
Oekraïense troepen was bevrijdt, een grove leugen, zeker als we in ogenschouw
nemen dat het juist de Oekraïners waren die duizenden Joden hebben vermoord.
Overigens lieten ook de Polen zelf zich hierbij niet onbetuigd. Deze nieuwe
geschiedvervalsing was voor Moskou de druppel die de emmer deed overlopen. Nog
voor de herdenking publiceerde de Russische regering documenten uit 1945 die
een beeld gaven van de samenstelling van de Rode Leger eenheden die het kamp
hadden bevrijdt. Er waren 42,398 Russische militairen in deze legergroep en 38.041
Oekrainers. Daarnaast waren er 37 andere etnische groepen waaronder Polen,
Wit-Russen, Joden en Armeniërs. Het Rode Leger was een multi-etnisch leger,
iets wat deze achterlijke Poolse minster natuurlijk niet wil zien. Na de
publicatie van de cijfers hield hij verder wel wijselijk zijn kop dicht.
Voor President Poetin was dit alles
meer dan genoeg, en hij besloot niet aan de herdenking deel te nemen. In plaats
hiervan herdacht hij de bevrijding van Auschwitz in Moskou. Hij was overigens
niet de enige. Ook de veteranen van het Rode Leger die normaal gesproken de
herdenking in het kamp bijwoonden waren nu niet aanwezig. Er was wel een plaats
voor de moorddadige president van de Oekraïne. Zo werd de herdenking tot een
politiek steekspel, waarbij de Polen opnieuw wilde laten zien hoe loyaal ze
zijn aan de Amerikanen en de NAVO. Al met al een zielige vertoning. Overigens
sprak Israel er wel schande van dat President Poetin niet was uitgenodigd. De
hele zaak is een nieuwe aanwijzing voor de steeds dichterbij komende confrontatie
tussen het Amerikaanse Keizerrijk en Rusland.
Natuurlijk is er met betrekking tot de
oorlog altijd al sprake geweest van geschiedvervalsing, vooral als het ging om
de betrokkenheid van communisten. In Nederland heeft men jarenlang geprobeerd
om de rol van de CPN in de Februaristaking van 1941 weg te poetsen. Men bleef
volhouden dat het een spontane staking was geweest. Helaas voor de elite lagen
de feiten anders en hebben de historici met veel kreunen en steunen moeten
toegeven dat er zonder de CPN nooit een Februaristaking was geweest. Waar
mogelijk wordt nog steeds de rol van de CPN in het verzet in het algemeen
weggedrukt en hetzelfde geldt voor de Raad van Verzet. Ook Hannie Schaft wordt
altijd neergezet als vrouwe in het verzet. Dat zij overtuigd communiste was wil
men niet weten. De leugens en de ontkenning blijven terugkomen, en dat is al
jaren zo, maar wat er de laatste maanden allemaal wordt beweerd gaat alle
perken te buiten. Het geeft aan hoe ver het westen bereid is te gaan om een nieuwe
oorlog uit te lokken. In dat streven is niets meer heilig, zelfs de Holocaust
niet.
In de hierboven beschreven sfeer zien
we ook steeds meer valse vlag operaties, waar vooral de Amerikanen meesters in
zijn. In Nederland zagen we daar vorige week donderdag een klein staaltje van.
Kort voor 20.00 uur in de avond bleek een gewapende man de studio’s van de NOS
in Hilversum te zijn binnengedrongen. Hij eiste zendtijd op het 8 uur journaal
om belangrijke zaken van wereld niveau aan de orde te stellen. Dit leverde een
toneelspel op dat de hele verdere avond zou duren. Het ene ongeloofwaardige
moment wisselde het andere af.
Laten we even naar de zaak kijken aan
de hand van vragen om de boel wat helder te krijgen. Ten eerste; als het NOS
pand zo veilig is, hoe kon de man, die overigens pas 19 jaar is, ongezien tot
de tweede verdieping doordringen? Daar pas trof hij de portier, die vervolgens
zijn gijzelaar werd. Ten tweede; heeft iemand ooit een gijzelnemer gezien die
zijn pistool, dat nep bleek te zijn, constant als een soort opvouwparaplu
achter zijn rug houdt? Ten derde; hoe konden de beelden van de overmeestering
van de man door de politie zo snel naar uiten komen terwijl de NOS de hele
avond bezig was om een TV verbinding tot stand te brengen? Een verbinding was
er alleen via Den Haag en de beelden zaten in de ontruimde studio in Hilversum.
Toch werden zij al een uur na de feiten getoond. Een klein wondertje misschien?
Dan was er nog het arrestatieteam. Iedereen die ooit een echt arrestatieteam
heeft gezien, lachte zich dood bij het verschijnen van deze op verkeersagenten
lijkende gestalten die maar tergend langzaam vooruit kwamen. Wat hadden deze
heren gemoeten als de gijzelnemer echt zwaar bewapend was geweest?
Helemaal lachwekkend werd het toen NOS
journalisten filmend met mobiele telefoons achter het zogenaamde arrestatieteam
aanrenden, tot voor de deur van de betrokken studie en dus recht in het
schootsveld. Geen enkele smeris had dit tijdens een operatie zo maar
toegelaten. En dan was er nog de doorzoeking van het gebouw omdat er mogelijk
explosieven zouden zijn geplaatst. De agenten, die bij de arrestatie nauwelijks
vooruit kwamen, beweerden dat zijn in een paar uur tijd het hele gebouw van 6
verdiepingen, inclusief kelder hadden doorzocht. In iedere bezemkast en zelfs
in persoonlijke tassen zou zijn gekeken. Dat alles in een paar luttele uurtjes
en in de wetenschap dat een beetje bom in een kleine broodtrommel past en dus
op duizenden plaatsen kan zijn verstopt. Denkt men nu echt dat we in al deze
onzin trappen?
De reden achter het toneelstuk is
duidelijk; ook in Nederland moet de angst voor aanslagen en andere incidenten
gaande gehouden worden. Chaos en paniek, daar is men naar op zoek. Het tafereel
bij de NOS zal daar nog niet voldoende voor zijn. We kunnen ook niet spreken
van een valse vlag operatie. Het was meer een vals vlaggetje. Jammer voor de
student, die nu natuurlijk voor gek wordt verklaard en in een inrichting
verdwijnt. Hem zal wel een mooi verhaal op de mouw zijn gespeld. Het geeft wel
aan hoe ver men nu al gaat om de wetten verder aan te scherpen en de zogenaamde
beveilig op te drijven. Zo als gezegd; dit zal zeker niet het laatste zijn. We
zijn gewaarschuwd.
