donderdag 29 mei 2014

Hoe fascistisch is Europa nu eigenlijk?



Na het lachwekkende spel rond de resultaten van de Europese verkiezingen, kunnen we nu de balans opmaken. Dan gaat het er vooral om dat we kijken hoe fascistisch Europa intussen is geworden. We kunnen vaststellen dat we hierbij met verschillende signalen te maken hebben. Signalen die aangeven dat de Euro crisis en de loodzware gevolgen veel mensen anti EU hebben gemaakt. Alleen weet men niet zo goed hoe dat moet worden uitgedrukt. Voordat we hier op verder gaan moeten we eerst even kijken naar de uiteindelijke resultaten.

Ten eerste was de opkomst bijna overal in Europa laag. Meestal zo tussen de 30 en 35%. Dit betekend eigenlijk dat de nieuwe parlementsleden geen mandaat hebben en dat de verkiezingen in feite zijn mislukt. Dit is echter niet in het belang van de heersende klasse, die hun project ten koste van alles willen doordrijven, dus gelden de stemmingen gewoon. Op een perverse manier noemt men dit ook nog democratie. Verder was in veel landen te zien dat de fascisten en de populisten vooruitgang boeken. Maar dat was niet overal het geval. In Nederland bijvoorbeeld verloor Wilders een zetel, terwijl hij buiten adem op een doorbraak zat te wachten. Die kwam er niet, en de Mussert van de 21ste eeuw doet er dan voorlopig ook het zwijgen toe.

In Frankrijk werden de fascisten van het Front Nationaal de grootste partij en winst voor de populisten was er ook in Denemarken, Hongarije en Groot Brittannië. Daar staat wel weer tegenover dat de enige Britse BNP fascist uit het Europees parlement verdwijnt. Zijn plek wordt ingenomen door een aantal leden van UKIP, een anti-EU en racistische partij, maar wel een club met een minder fascistische uitstraling. Zo weigert UKIP pertinent om met het Front National samen te werken. In het nieuwe parlement houden de christen democraten en de sociaal democraten de overhand. De heersende kapitaalgroepen van Europa kunnen dus gewoon verder met hun project.
Toch was er ook goed nieuws. In een aantal landen, anders dan in Nederland, deden er echte links socialistische partijen mee, en dat maakte meteen een groot verschil. In Griekenland werden de linkse socialisten de grootste partij en winst was er ook in Spanje en Portugal. In een aantal andere landen deden kleine principieel linkse partijen het ook goed. Het grote verschil is dat deze partijen een duidelijk boodschap uitdragen. Daar is in bijvoorbeeld Nederland echt geen sprake van.

Als we ons na deze verkiezingen afvragen hoe fascistisch Europa intussen nu eigenlijk is, valt deze vraag moeilijk te beantwoorden. Wat vast staat is dat een groot deel van de mensen die naar de stembus gingen op een partij hebben gestemd die zich tegen de EU richt. In de meeste gevallen zijn dit fascistische en racistische partijen. Naast het anti-EU sentiment, speelt ook het racisme een grote rol in de keuze van deze groep stemmers. Dat er nog veel meer mensen tegen de EU zijn, die niet op dit soort partijen willen stemmen, en daarom gewoon wegblijven, geeft aan dat het huidige Europa van de bankiers en de zakkenvullers geen enkel draagvlak meer heeft onder de volkeren. Sommige zien het nut van de EU niet in, anderen zien Europa als veroorzaker van de crisis en dus iets vijandigs. Deze laatste groep kiest meestal voor de fascisten.

Als linkse organisaties moeten wij blij zijn met de oppositie tegen de kapitalistische EU, maar niet blij met de vorm die deze oppositie in een aantal landen aanneemt. Het moet wel gezegd worden dat we hiervoor de hand in eigen boezem moeten steken. Jarenlang heeft links de strijd tegen de EU uitbuiters aan uiterst recht overgelaten. Terwijl wij op dit terrein, zeker in verband met de crisis, enorm kunnen scoren, zijn veel linkse partijen in het vage blijven hangen, en hebben zo de weg vrij gemaakt voor het benauwende nationalisme van de fascisten en de populisten. Als we naar Nederland kijken komt links niet veel verder dan ondoorzichtige statements als “we willen niet dit Europa” of “we willen een ander Europa”. Daar gaat echt niemand warm voor lopen. Daar komt nog bij dat de sociaal democraten zich volledig hullen in de Europese vlag. Mensen die dan echt tegen Europa willen stemmen zijn dan aangewezen op politiek tuig als Wilders en Le Penn (oud of nieuw, het is lood om oud ijzer).

Daar waar links wel duidelijk stelling neemt tegen het kapitalistische Europa komen de stemmen ook. In groten getale zelfs. De volkeren zijn de vage kletspraatjes en leugens zat. Veel Europeanen zullen niet op de fascisten stemmen als er een duidelijke boodschap van links uit gaat tegen het Europa van het kapitaal en de crisis. Tegen het Europa van Merkel en Rutte, van Hollande en Juncker. In veel landen ontbreekt die boodschap. Deels komt dat omdat linkse partijen bang zijn om in nationalistisch vaarwater terecht te komen.

Dat is totale onzin. Als socialisten en communisten zijn wij nooit tegen de samenwerking van de volkeren, in Europa of elders ter wereld. In feite zijn wij de grootste pleitbezorgers van deze samenwerking. Maar dan gaat het om een samenwerking tussen de mensen, niet de banken en de grote bedrijven. In feite staan wij voor het echte Europa, een socialistisch Europa. Een Europa van vrijheid en sociale gerechtigheid. Een Europa waar de volkeren, de meerderheid dus, het voor het zeggen heeft, en niet een handje vol bankiers en groot industriëlen. De huidige EU is de vijand van de volkeren. Dat is de boodschap die we niet duidelijk genoeg kunnen uitdrukken. Veel mensen willen kiezen tegen deze EU, maar dan moet er ook wel wat te kiezen zijn. Waar die mogelijkheid er is, scoort links, en niet zo’n beetje ook. Dat is iets waar we in de komende tijd goed over moeten nadenken.

De crisis is nog lang niet voorbij, en zelfs als dit wel het geval is, staat de volgende al weer levensgroot voor de deur. De leidende figuren binnen de EU weten dat ook. Ze weten dat hun tijd nog maar beperkt is. Maar het omwerpen van de EU en het vernietigen van de fascisten die beweren tegen deze EU te zijn is niet voldoende. We moeten beginnen aan de opbouw van een socialistisch Europa als onderdeel van een socialistische wereld. Dat is de enige manier om de uitbuiters en de oorlogshitsers voorgoed uit te bannen. De sleutel ligt in onze handen, laten we niet langer aarzelen om van deze sleutel gebruik te maken. Dan ligt de echte macht binnen ons bereik, we hoeven hem alleen maar te grijpen.

donderdag 22 mei 2014

De eerste brandnetels in het paradijs



Het leek er lange tijd op dat het verstandshuwelijk tussen de VVD en de PvdA in de vorm van Rutte II intussen een stabiele relatie was geworden. Weliswaar een eenzijdige relatie, want de VVD kreeg in alles zijn zin, terwijl de PvdA de ene na de andere concessie deed. Maar het had er toch de schijn van dat Rutte en Samsom voor langere tijd aan elkaar geklonken zouden blijven. Soms was er wat minimaal gekrakeel, en af en toe schoof men maar net langs de rand van de afgrond als het er om ging om een meerderheid voor een voorstel in de Eerste Kamer te krijgen. Maar er kwam steeds een oplossing, over het algemeen op kosten van ons allemaal.

Zoals het wel vaker gaat in verstandshuwelijken kan echter plotseling de vlam in de pan slaan. Dan komen alle frustraties van maandenlang geploeter plotseling naar buiten. Precies dat lijkt nu het geval in het huidige kabinet. De eerste brandnetels in het paradijs zijn waar genomen. En dat zijn meteen een paar stevige planten ook. Afgelopen week ging Diederik Samsom plotseling door het lint over het kinderpardon. Op aandringen van de PvdA partijraad eiste hij van Teeven dat meer kinderen voor dit pardon in aanmerking moesten komen. Tot nu toe kwamen alleen kinderen die bij het rijk bekend waren in aanmerking, terwijl Samsom nu eiste dat ook kinderen die bij de gemeentes bekend zijn een kans moeten krijgen. Dat vinden trouwens de meeste burgemeesters ook. Met deze eis ging hij naar het kabinet. Blijkbaar verwachtte hij dat hij bij Teeven een luisterend oor zou vinden.

Dat viel natuurlijk zwaar tegen omdat de gecamoufleerde fascist Teeven op dit gebied aan beide oren stokdoof is. Hij wilde niets veranderen en het pardon zeker niet verruimen. Hierbij verwachtte hij op zijn beurt dat Samsom wel met de staart tussen de benen zou vertrekken. Dat was immers tot nu toe steeds zo geweest. De VVD leeuw brulde en de PvdA muis vertrok naar zijn hol. Maar ook Teeven maakte deze keer een misrekening want Samsom ging voor het eerst op zijn strepen staan en eiste een oplossing. Het werd uiteindelijk een stevige veldslag die tot een conclusie kwam met een compromis. Dat is natuurlijk weer echt polder. Teeven zal nog steeds het pardon niet verruimen, maar hij zal wel informatie inwinnen over de betrokken kinderen en in schrijnende gevallen zal er misschien toch nog een verblijfsvergunning in zitten. Dat is allemaal heel rekbaar en het kan dus zijn dat er niemand in aanmerking komt. Teeven is immers meer geïnteresseerd in leuke dealtjes met topcriminelen, dan dat hij kinderen een veilige omgeving biedt om in op te groeien.

Je zou dus kunnen zeggen dat Samsom nog niks heeft bereikt. Maar dat is niet het belangrijkste punt. Het feit dat hij eindelijk met de vuist op tafel heeft geslagen kwam bij de VVD als een mokerslag aan. Men is immers gewend dat de sociaal democraten zich als deurmatten opstellen die gewillig hun opdracht uitvoeren en verder hun kop dicht houden. Als dat nu plotseling anders blijkt te zijn heeft de VVD een levensgroot probleem. Op zich is het niet zo vreemd dat Samsom eindelijk wat verzet heeft geboden. Hij heeft domweg geen keuze. De PvdA wordt door de kiezers nog steeds met de nek aangekeken, en de Europese verkiezingen lijken het zoveelste debacle te worden voor de partij. Men is nog steeds niet over de klap van de gemeenteraadsverkiezingen heen en dat trauma zal nu nog wel een poosje langer doorsudderen.

De leden van de PvdA zien al aankomen dat er zo meteen niets meer overblijft en dat heeft voor behoorlijke onrust in de tent gezorgd. Samsom en consorten staan dus onder druk en zijn wel gedwongen om de VVD af en toe de tanden te laten zien. Veel zal het allemaal niet helpen want de PvdA heeft al haar beloften gebroken en iedereen, inclusief de eigen leden en kiezers, bedrogen. Dat hier een dikke rekening het gevolg van zal zijn valt niet te betwijfelen en is terecht. Natuurlijk zal Samsom beweren dat hij zijn best heeft gedaan en dat het allemaal een moeilijke situatie is. Maar dat zijn de oude versleten smoesjes waar iedereen doodziek van is. De PvdA heeft zich gewoon totaal verkocht aan de VVD en plukt hier nu de zure vruchten van. Dat is het lot van de klassenverrader, altijd en overal.

Sommige beweren nu dat dit alles tot de val van het kabinet zal leiden en dat Samsom vol emotie zal opstappen. Dat is totale onzin. De sociaal democraten zitten zo vast aan het pluche dat ze hun mooie positie, met zicht op nog iets beters, echt niet op zullen geven. In 2010 hebben ze wel iets dergelijks uitgehaald om een grote nederlaag bij de gemeenteraadsverkiezingen te voorkomen. Maar dat was tegen het einde van de rit van het kabinet Balkenende, en vond men het tactisch geoorloofd. Nu zit Rutte II er nog maar net 18 maanden. Een nieuwe stunt zal men echt niet aandurven. Voor de Nederlandse arbeidersklasse is dit alles lood om oud ijzer. De PvdA vertegenwoordigd de arbeiders al heel lang niet meer, en dat men nog steeds de naam Arbeid voert is in feite een enorme gotspe. Het zal wel leuk zijn om in de komende tijd te zien hoe de VVD en de PvdA elkaar steeds vaker naar de keel gaan vliegen.

Dan zijn er nog D’66 en de christen fundamentalisten die in deze gevechten ook een rol gaan spelen. Rutte heeft hen immers nodig in de Eerste Kamer. Nu al begint de Christen Unie met steeds nieuwe eisen te komen, en het was vooral de opstelling van deze partij die er toe heeft geleid dat illegaliteit niet strafbaar is verklaard. Toen de PvdA hetzelfde wilde, werd men door Rutte het Catshuis uitgelachen. Dat durfde de VVD met de Christen Unie niet aan. De deur is dus open voor nog meer eisen.

Zo zien we het hele zielige politieke spel in al zijn facetten. Het grote nadeel is dat wij allemaal slachtoffer zijn, of binnenkort zullen worden, van dit gekonkel van een stel snotneuzen, die denken dat ze volksvertegenwoordigers zijn. Daar is maar een antwoord op; het kabinet moet de laan uit en de huidige schijndemocratie moet voorgoed worden afgeschaft. De tijd is gekomen voor een arbeidersrepubliek waar wij zelf de dienst uit maken, en niet worden uitgebuit en uitgezogen door de vertegenwoordigers van de heersende klasse. Kortom; de tijd is rijp voor het echte socialisme. Blijf daarom niet aan de kant staan; organiseer en sla terug!!

donderdag 15 mei 2014

Er valt niets te kiezen – dus boycot the Europese verkiezingen



Op 22 mei zijn er verkiezingen voor het Europees parlement. Het feit dat het om verkiezingen gaat geeft aan dat we ook daadwerkelijk iets te kiezen zouden hebben op het gebied van Europa. Niets is minder waar. Het enige dat we van Europa en het Europees parlement hebben gekregen is een jarenlange crisis die nog steeds niet voorbij is. En daar heeft zeker niemand voor gekozen. Net zo min als dat er iemand voor de Euro heeft gekozen. De huidige Europese Unie staat voor dwang en oplegging, en het uitgeven van heel veel geld. Meestal is dat ons geld.

De Europese Unie is een samenwerkingsverband van bankiers en groot industriëlen die alleen interesse hebben in het uitbreiden van hun macht. Vooral de macht die ze over ons allemaal hebben. Over de uitoefening van deze macht heeft het Europees parlement niets of nauwelijks iets te zeggen. Stemmen voor zo’n orgaan is dus sowieso al totaal onnodig. Daar komt nog bij dat er van de Europese Unie een gevaar uit gaat voor de vrede. Als we kijken naar de huidige crisis in de Oekraïne moet ieder weldenkend mens concluderen dat deze crisis vooral door de Europese Unie met steun vanuit Washington is ontstaan. Rusland wordt neergezet als de agressor, terwijl het de Europeanen waren, en nog steeds zijn, die de problemen in de Oekraïne hebben geprovoceerd.

Vooral de Duitsers hebben de fascisten in Kiev steeds aangespoord om meer onrust te veroorzaken. Merkel was niet bij deze figuren weg te slaan en haar agenda, net als die van Washington, was simpel; uitbreiding van de EU en de NAVO naar het Oosten beginnende met de Oekraïne. Dat zou deze organen tot aan de grenzen van Rusland hebben gebracht. Rusland moest dus wel reageren en heeft dat ook heel gepast en slim gedaan. Niet Rusland bedreigt de vrede in Europa, maar de leiders van de Europese Unie zijn hier volop mee bezig. Hierbij maakt men dankbaar gebruik van de stoottroepen van het groot kapitaal; de fascisten. Het beleid van de Europese Unie is dus duidelijk; er moet meer terrein gewonnen worden zodat de uitbuiting nog verder kan gaan. Het is de al oude beleidslijn van het kapitalisme. Steeds opnieuw zijn er nieuwe markten en nieuwe terreinen om uit te buiten nodig om het systeem draaiende te houden.

De richting was al van te voren duidelijk; Kiev krijgt nu grote leningen die op een zeker moment terugbetaald moeten worden. Als dat niet lukt, kan het leegzuigen beginnen. Het is jammer dat de mensen in het westen van de Oekraïne niet begrijpen dat ze heel hard bezig zijn om hun eigen graf te graven. Ze denken nu nog dat de Europeanen hun vrienden zijn die beladen met geschenken voor de deur staan. Binnen niet al te lange tijd zullen ze merken wat vele anderen al eerder hebben ondervonden, namelijk dat de Europeanen geen vrienden, maar ordinaire deurwaarders zijn die beslag komen leggen op alles wat los en vast zit. Tegen de tijd dat de bevolking deze les heeft geleerd is het te laat. Het Europees parlement is in dit alles een slaafse volgeling van het beleid dat aan de top wordt uitgezet.

Door te stemmen voor het Europees parlement stemmen we er gelijktijdig voor om dit beleid en deze totaal onnodige instantie in stand te houden. Voor alle duidelijkheid; wij wijzen samenwerking in Europa niet af. In tegendeel, wij willen dat alle volkeren ter wereld samenwerken in vrede en solidariteit. Maar dit is niet waar de huidige Europese Unie voor is opgericht. Bij de EU gaat het alleen om winst en macht, zoals overal in het kapitalisme. De belangen van de volkeren vallen hier totaal bij in het niet. Stemmen zou nog een mogelijkheid zijn als er vanuit Nederland communistische kandidaten waren om op te stemmen. Kandidaten die campagne zouden kunnen voeren voor de afbraak van de huidige EU en de opbouw van werkelijke samenwerking tussen de Europese volkeren. Helaas is die mogelijkheid er in Nederland niet. In andere landen is dat wel het geval en zou een complete boycot van de verkiezingen verkeerd zijn.

Maar in Nederland is het boycotten van de Europese verkiezingen de enige mogelijkheid om te protesteren tegen het machtsmisbruik en de oorlogsdreiging die van de EU uit gaat. De partijen die in Nederland mee doen gaan mee in het systeem, of men nu conservatief, liberaal of sociaal democratisch is. Men wil onderdeel zijn van de machine in Brussel en die zelfs voeden. Daar komt nog bij dat een aantal individuen Brussel ziet als een mooie sprong naar een beter carriere. Nu al is het zo dat er over wordt gespeculeerd of de sociaal democraten Dijsselbloem en Timmermans een mooie baan in Brussel zullen krijgen. Als het deze zakkenvullers deze keer niet lukt zullen er zeker nog meer mogelijkheden komen. Wat deze figuren van Europa te wachten hebben is duidelijk. Wat wij er van mogen verwachten ook; meer werkloosheid, meer uitbuiting, hogere prijzen, meer onnodige wetgeving en een steeds verminderende zeggenschap. Het wordt tijd we ons dat goed gaan realiseren en opstaan tegen de dictaten van de EU die er op zijn gericht om ons allemaal monddood te maken.

We hebben al eerder aangeven dat we alleen moeten stemmen als dit uit principe gedaan kan worden. Dus communistisch stemmen en anders helemaal niet stemmen. In Nederland is het niet mogelijk om een principiële keuze te maken, dus is de enige oplossing een complete boycot van de Europese verkiezingen. Tactisch stemmen of stemmen op de minst slechtste houd alleen het systeem in stand en geeft onze tegenstanders een mogelijkheid om nog enige legitimiteit te claimen. In die val moeten we niet trappen. Het interesse in deze verkiezingen en de EU in het algemeen is al bijzonder laag. Bij de vorige stembusgang kwam net over 36% van de kiezers opdagen.

Laten we de legitimiteit van de Europese Unie en het Europees parlement nog verder afbreken en er voor zorgen dat de opkomst deze keer een waar dieptepunt vertoond. Steun ware samenwerking van de volkeren in Europa en wijs de EU uitbuiters en oorlogshitsers af. Kortom: BOYCOT DE EUROPESE VERKIEZINGEN IN NEDERLAND!!

donderdag 8 mei 2014

Vrijheid of onvrijheid van meningsuiting



Rond de tijd van de 4 mei herdenking, en de viering van de bevrijding zijn er altijd veel discussies over vrijheid en wat dat precies inhoud. Dit is een gigantisch onderwerp dat veel ruimte nodig heeft. Maar we kunnen er wel een facet uithalen en nader bekijken. In de laatste 10 jaar hebben we gezien dat de vrijheid van meningsuiting bijna tot een obsessie is geworden. Alleen is het maar de vraag of die vrijheid, waar iedereen zo de mond vol over heeft, wel echte vrijheid is. Het lijkt er eigenlijk meer op dat de huidige vorm van vrijheid van meningsuiting meer een blanco cheque is geworden om te discrimineren, te beledigen, te schofferen en de aandacht van de media te krijgen.

Wat de vrijheid van meningsuiting in feite inhoud is dat iedereen het recht heeft om openlijk zijn mening te kunnen geven zonder bang te hoeven zijn voor consequenties. Dat is natuurlijk een groot goed, maar daar houdt het niet op. Het geven van je mening mag niet kwetsend of discriminerend zijn voor anderen. En precies daar is het de laatste jaren enorm fout gegaan. Een aantal figuren, beginnende met Fortuyn, hebben de vrijheid van meningsuiting gebruikt, of beter gezegd misbruikt om hele groepen mensen buiten te sluiten en hun eigen politieke of andere doelen te dienen. Ze hebben diezelfde vrijheid gebruikt om de laagste sentimenten aan te wakkeren en zo meer macht te veroveren. Naast mediaprostituees zoals Fortuyn, Wilders en van Gogh hebben we op dit gebied ook te maken met minderwaardige instellingen zoals de internetpagina GeenStijl, het misselijkmakende Pownews en natuurlijk het voormalig lijfblad van de NSB, de Telegraaf.

Stuk voor stuk dingen die niets bijdragen of toevoegen aan de maatschappij, en alleen kunnen aanmoedigen tot vernietiging van de onderlinge solidariteit en het tegen elkaar opzetten van allerlei groepen. Fortuyn en van Gogh hebben hun minderwaardige campagnes intussen met de dood moeten bekopen. Ze zijn wat dat betreft in hun eigen zwaard gevallen. Niemand hoeft hier een traan om te laten. Wilders, de huidige neofascist, lijkt niet tevreden tot hem een zelfde lot treft. Zijn aanvallen op Marokkanen en eerder de Polen hebben duidelijk bewezen dat zijn motieven puur racistisch zijn. Met anti-Islam heeft dit totaal niets meer te maken. Ook hij maakt misbruik van de vrijheid van meningsuiting om zijn brallerige verhalen aan de man te brengen.

Nu zullen er mensen zijn die zeggen dat er na de Marokkanen uitspraken toch veel aangiftes tegen Wilders zijn gedaan. Dat is in feite een lachertje. Zowel Wilders als het openbaar ministerie weten dat er met die aangiftes nooit en te nimmer iets zal gebeuren. Ze verdwijnen in een diepe la en uiteindelijk in het versnipperapparaat. Al die aangiftes waren niets meer dan een ventiel om stoom af te laten blazen. Het heeft de politie even bezig gehouden, dat is alles. Het systeem wil helemaal niet dat aan Wilders een halt wordt toegeroepen. Hij past precies in de verdeel en heers tactieken van de heersende klasse. Als men echt van plan was geweest om Wilders aan te pakken over zijn ophitsingen tegen de Marokkaanse gemeenschap had men hem nog op de verkiezingsavond moeten arresteren en beschuldigen van discriminatie en haatzaaierij. Smerissen waren er immers genoeg in de buurt, daar in Den Haag. Er gebeurde echter niets en het stuk ongeluk wordt nog steeds de hand boven het hoofd gehouden door de heersende elite.

Verdeel en heers is immers het levensbloed van de kapitalisten. Als mensen, die steeds opnieuw worden getroffen door bezuinigingen en werkloosheid solidair met elkaar zijn en gezamenlijk optreden komt het systeem in gevaar. Het zwaarste wapen tegen het kapitalisme is immers de solidariteit. Precies dit wapen wil men onschadelijk maken door de haatzaaiers en de racisten hun gang te laten gaan. Op dit gebied mag alles en de schamele wetten die er zijn worden niet of nauwelijks toegepast. Men heeft de vrijheid van meningsuiting zoals de elite die voorschrijft heilig verklaard, en daarmee gelijktijdig het principe ontheiligt.

Want hoe vrij zijn we eigenlijk om onze mening te geven? Ieder die niet mee gaat in de huidige hetze tegen Rusland over de Oekraïne wordt praktisch als een landverrader weggezet. Gelijktijdig wordt de fascistische natuur van het regiem in Kiev met de mantel der liefde bedekt. De hele media in Nederland en de rest van Europa doet hier aan mee. We zien een geschiedvervalsing die sinds het einde van de Koude Oorlog niet meer aan de dag is getreden. Iedereen die aan deze propaganda niet mee doet en openlijk zegt dat Poetin gelijk heeft als hij de moordmachine van de NAVO niet voor zijn voordeur wil hebben, wordt monddood of belachelijk gemaakt. Deze vrijheid van meningsuiting past namelijk niet in het straatje van de heersers. Men wil immers dat de oorlogspropaganda niets in de weg wordt gelegd en zeker is men niet gediend van tegenspraak. Dit terwijl het duidelijk is dat oorlog de drijfveer van het westen en vooral de Amerikanen is, en niet van Rusland.

En wat te denken van mensen die op hun werkplek gevaarlijke toestanden zien, maar niet naar buiten mogen treden, ondermeer bij de NS. Het naar buiten brengen van informatie over bijvoorbeeld achterstallig onderhoud kan zo maar tot ontslag leiden. Terwijl ze zich alleen maar zorgen maken over de veiligheid van ons allemaal. Dit gebeurt overigens niet alleen bij de NS maar bij heel veel bedrijven en dienstverleners. Hoe zit het met de vrijheid van meningsuiting van deze werknemers?

De vrijheid van meningsuiting mag in dit land op allerlei wijzen en door allerlei personen worden gebruikt en misbruikt. Maar als wij de waarheid zeggen over de misstanden in deze maatschappij en in de wereld zijn we plotseling vijanden of verklikkers. Dat brengt ons bij de vraag of er hier wel ware vrijheid van meningsuiting bestaat, of dat deze zogenaamde vrijheid in feite helemaal geen vrijheid is maar een ander instrument van de heersers om ons tegen elkaar op te zetten en uit te spelen. Wij zullen in ieder geval de waarheid blijven zeggen, de waarheid over dit systeem en zijn horde van leugenaars en bedriegers. Ware vrijheid vinden we niet in discrimineren en schofferen, maar in een gezamenlijke strijd die juist deze vrijheid dichterbij moet brengen. Een vrijheid die de heersers alleen voor zichzelf op eisen. Precies dat zullen wij nooit accepteren, en met het wapen van de solidariteit zullen we de strijd blijven voeren, tot de dagen van het kapitalisme voorgoed voorbij zijn. Organiseer en sla terug!!