donderdag 27 februari 2014

De geest van de Februaristaking – hier en in de Oekraïne



Deze week herdenken we de Februaristaking van 1941. Tijdens deze staking, georganiseerd door de illegale Communistische Partij van Nederland (CPN), stonden de arbeiders van Amsterdam en veel andere plaatsen op tegen de Jodenvervolging en de onderdrukking van de Duitse bezetting. Het was een vuist in het gezicht van de bezetter en een actie die nergens anders tijdens de Nazitijd is herhaald. We kennen veel herdenkingen die verband houden met de Tweede Wereld Oorlog, en waar de leuzen meestal hetzelfde zijn: “Nooit meer oorlog”, “Nooit meer fascisme”, “Nooit meer Auchswitz”. Allemaal leuzen waar we achter kunnen staan, maar die helaas maar zelden in praktijk worden gebracht. Dit hoeft niet uitgelegd, iedereen met open ogen die om zich heen kijkt weet wat er wordt bedoeld.

De herdenking van de Februaristaking ging echter altijd verder dan de gemiddelde herdenking. De staking was een arbeidersactie waarbij de bobo’s van die tijd hun uiterste best deden om de staking te verhinderen. Als de kaders en de sympathisanten van de CPN niet keihard hadden doorgezet, was de staking er dan ook nooit gekomen. Bij de herdenking over de jaren die volgde speelde de bobo’s dan ook altijd een minimale rol. Ze werden getolereerd, maar het ging om de mensen die hadden gevochten, niet om diegenen die alleen maar tegen hadden gewerkt. De herdenking was dan ook altijd een volksherdenking waar niet alleen werd teruggekeken op de staking, maar waar ook naar de toekomst werd gekeken. Een toekomst die moest voortkomen uit een betere wereld. De staking was een politieke actie en de herdenking was dat ook.

Tijden veranderen en de mensen die de staking hebben gedragen zijn er voor het grootste deel niet meer. De bobo’s hebben nu de overhand, ook bij de herdenking. Als we kijken naar de krant van het herdenkingscomite zien we dat de CPN nauwelijks wordt genoemd. En als dit wel gebeurd is het niet lovend. We moeten ons sterk afvragen wat de dames en heren die zich nu bij de herdenking naar voren schuiven zelf gedaan zouden hebben als ze in 1941 hadden geleefd en de oproep hadden ontvangen om te staken. Waarschijnlijk zouden ze heel hard zijn weggelopen.

Ondanks dit alles is er nog een andere kant. Als we iedere jaar weer bij de Dokwerker komen en zien het beeld in de schijnwerpers staan, is de geest van de staking en de militanten die de staking hebben gedragen nog steeds voelbaar. Dan smelten de bobo’s weg in een onbetekende achtergrond en komen de beelden voor onze ogen van de arbeiders die de trams stil zetten en de kogels van de Grune Polizei probeerden te ontduiken. En ook de beelden van de razzia’s zien we weer voor ons. Hoe de Joodse mannen, die al maanden slag hadden geleverd met het tuig van de WA en de NSB, werden weggevoerd. Tegen die beelden was de staking gericht. Die geest van het niet accepteren van antisemitisme, racisme en onderdrukking, dat is de ware geest van de Februaristaking.

En precies die geest van verzet en niet toegeven, gesteund en gevoed door ideologie en gevoel voor rechtvaardigheid hebben we nog steeds nodig. Heel hard nodig zelfs. In de aanloop naar de herdenking hebben we de beelden uit de Oekraïne gezien. Wie zich door de westerse media heeft laten misleiden denkt misschien dat de figuren daar op het plein in Kiev strijden tegen onrecht. Het tegendeel is echter het geval. Het door fascisten aangevoerde gepeupel wil de macht, niet om de Oekraïne een betere toekomst te geven, maar om de weg vrij te maken voor het EU imperialisme aangevoerd door Duitsland.

De zogenaamde oppositieleiders ontketende het toomloze geweld nadat zijn op bezoek waren geweest bij Merkel. Zij hebben hun Duitse orders goed uitgevoerd. Net als de NSB ooit de Duitse orders hier uitvoerde. Er zullen zeker goedwillende mensen onder de betogers zijn die denken dat ze iets voor hun land doen. Maar in feite doen ze niets meer dan de fascisten aan de macht helpen. Het gaat er niet om of de president goed of slecht was. De man is niet van belang, het gaat om de krachten die achter het front van de protesten zitten. Er kan geen twijfel aan bestaan dat de hele opstand van begin tot het einde door de EU gestuurd is, met Merkel vooraan. Het Duitse imperialisme wil de macht in de Oekraïne, waarbij de gasleidingen geen onbelangrijke rol spelen.
Maar het gaat nog verder. Net als andere landen moet nu de Oekraïne geknecht worden door de EU demonen uit Brussel en moet de macht van de NAVO tot de grenzen van Rusland worden uitgebreid. Dat is de imperialistische agenda. De verliezers zullen uiteindelijk het volk zijn. Net als in Griekenland en andere landen zal er eerst veel geld worden ingepompt door de EU, wat later met hoge rente moet worden terugbetaald. Als daar dan geen geld voor is komt de misdadige Trojka weer tevoorschijn om beslag te leggen. Dat zijn de machten die door het gepeupel in Kiev worden binnen gehaald.

De gevaren zijn zelfs nog groter. Op het podium in Kiev zien we een volgevreten fascist openlijk verklaren dat hij zijn hele leven zal blijven vechten tegen Joden en Russen. We zien dat een lid van de fascistische Swoboda partij hoofd wordt van het openbaar ministerie in Kiev, en dat is nog maar het begin. Dit alles gebeurd met applaus van de EU leiders die in de Oekraïne weer een vette buit denken te hebben bemachtigd. Maar het is nog niet afgelopen. De zuid oostelijk delen van het land, waaronder het gebied van de mijnbouw, moeten van de fascisten in Kiev niets hebben. Ze hebben besloten om een eigen koers te varen en de fascisten buiten de deur te houden. Er is zelfs een nieuwe linkse afscheidingsbeweging ontstaan die zich het “Oostelijk Front” noemt. Het gevecht om de macht en tegen de Europese Unie is nog lang niet voorbij.

Niet alleen in de Oekraïne maar bijvoorbeeld ook in Hongarije zien we hoe de EU Jodenhaat en racisme inzet om verdeeldheid te zaaien onder het volk. Natuurlijk maken ze hieraan hun eigen handen niet vuil, maar laten hun beleid door anderen uitvoeren. Ook daar is weer een parallel met de politiek van de Nazi’s te trekken. Ook zij gebruikten het plaatselijke gepeupel om hun misdaden uit te voeren. Het is nu niet anders. Met het organiseren van de Februaristaking ontmaskerde de CPN de ware bedoelingen van de Duitse bezetters en opende vele ogen. Ook nu weer moeten we de leugens ontmaskeren van de EU leiders en hun slaafs volgende media. De politiek van de Europese Unie probeert Europa weer tot een continent van de haat te maken. Dat zullen we niet toelaten. Gelukkig is er nog de geest van de Februaristakers die ons hier in zijn voorgegaan, en een lichtend voorbeeld vormen. Precies die geest is niet te verslaan, niet hier, en ook niet in de Oekraïne.

donderdag 20 februari 2014

Controle is alles



Steeds vaker hoor je dat de politiek met integriteitsproblemen kampt. Vooral op plaatselijk niveau zouden deze problemen de vorm van een epidemie aannemen. Het ziet er allemaal heel onschuldig en nietszeggend uit. Maar als we dit even vertalen naar normaal gangbaar Nederlands zien we dat het om corruptie gaat. Het kapitalistische systeem is een kampioen in het uitvinden van dit soort onschuldige termen om de misdaden van haar eigen dienaren onder de tafel te schuiven. Je zou het ook gewoon doofpottaal kunnen noemen. Laten we het dus maar gewoon bij corruptie houden, dan weet tenminste iedereen waar we het over hebben.

Nu is het zo dat Nederland altijd met een bepaalde arrogantie naar andere landen heeft gekeken waar de corruptie welig tiert. In de polder zou zo iets immers niet voorkomen. Onzin natuurlijk want corruptie is een vast bestanddeel van het kapitalisme en stopt echt niet als de Nederlandse grenzen in zicht komen. Intussen zijn er over de jaren grote corruptieschandalen geweest die veel aandacht trokken. Denk maar aan Lockheed, waar de oude fascist Bernard zijn miljoenen vandaan haalde, en natuurlijk de bouwfraude. Maar nu komt er meer en meer naar buiten over de corruptie en de diefstallen binnen de lokale overheid en de politiek.

Voorbeelden zijn er intussen te over; in Amersfoort kon een PvdA raadslid zonder moeite jarenlang de partijkas plunderen tot dat hij, bang voor ontdekking, in Spanje in een rivier sprong. In Utrecht bleek een PvdA raadslid de daklozenkrant voor duizenden euro’s te hebben bestolen en er zijn ook al een aantal bonnetjes affaires langs gekomen. Opvallend is wel dat het vaak sociaal democraten blijken te zijn die lange vingers hebben. Maar ze zijn niet de enige. Wat te denken van het Limburgse VVD raadslid van Rey waar nog steeds een corruptie onderzoek tegen loopt. In de VVD vinden ze corruptie niet zo’n heel groot probleem, want het duurde maanden voordat van Rey buiten de deur werd gezet. Schamen doet deze windbuil zich ook al niet want intussen heeft hij een eigen partij opgericht waarmee hij aan de verkiezingen gaat deelnemen. Als je dus in Limburg woont en met alle geweld op een corrupte politicus wil stemmen kan dat. Ook dat is blijkbaar democratie.

Van Rey was vroeger ondernemer, dus het is niet verwonderlijk dat hij niet vies is van wat steekpenningen hier en daar. Dat is overigens een beeld dat we lokaal veel tegen komen. Raadsleden en wethouders die bedrijven hebben die ook weer voor de gemeente werken. Bedrijven die op naam staan van echtgenoten of andere familieleden. Warme banden tussen lokale politici en projectontwikkelaars en bouwbedrijven, waardoor de grote opdrachten steeds bij dezelfde bedrijven terecht komen. Meerdere keren is het ook voorgekomen dat wethouders die ooit de opdrachten verdeelden na hun politiek pensioen meteen zelf projectontwikkelaar werden. Kortom, er is net zo veel verstrengeling in vooral de plaatselijke politiek als in een gemiddelde spaghettifabriek.

Daar komt nog bij dat er lokaal vaak plaatselijk partijen mee doen die raadsleden leveren waarbij de uitdrukking wrakhout meteen in gedachten springt. Deze partijen hebben geen eigen ideologie en zijn alleen gebouwd op eigen belangen, waar de kandidaten en toekomstige raadsleden dan ook meer dan graag gebruik van maken. We komen dan vanzelf bij de vraag of hier geen toezicht op is. Natuurlijk is er wel een systeem voor, maar dat is allemaal zo stroperig dat er jaren voorbij kunnen gaan voordat er iets aan het licht komt. Daar komt nog bij dat de onderzoekers en de onderzochten elkaar meestal goed kennen, en dan worden er nog wel eens wat oogjes dicht geknepen. Kortom, voor ieder die verkeerd wil is dit een complete speeltuin.

Met echte politiek heeft dit niets meer te maken. Deze figuren worden onterecht volksvertegenwoordigers genoemd. Ze worden eens in de 4 jaar blindelings gekozen (wie kent immers de kandidaten waar op gestemd wordt?) en kunnen dan vervolgens 4 jaar lang met hun zetel doen en laten wat ze willen. Als het hun partij te gortig wordt kunnen ze buiten de deur worden gezet, maar dan nemen ze wel hun zetel mee en gaan dan vrolijk op eigen houtje verder. Ook dat is een vorm van fraude, kiezersbedrog in dit geval. Het is jammer dat kiezersbedrog niet strafbaar is, want dan zat een groot deel van de systeempolitici constant in de bak. Opgeruimd staat netjes natuurlijk, maar daarmee is het probleem niet opgelost.

Er zijn raadsleden die zich inderdaad als echt volksvertegenwoordigers willen opstellen, maar die raken vaak onder de wielen van het systeem. Meestal zijn ze dan zo teleurgesteld dat ze van de hele politiek niets meer willen weten. Anderen houden wel vol, maar het is een constant gevecht. Het probleem is gewoon dat de figuren die verkeerd willen aan bijna niemand verantwoording hoeven af te leggen als de stemmen eenmaal in de bus zitten. Voel je je als kiezer na de verkiezingen bedrogen, dan heb je pech gehad want de eerste 4 jaar mag je niet meer mee doen en moet je je kop houden. Je hebt toch immers voor dat zootje gekozen?

Met plaatselijk democratie heeft dit totaal niets van doen. De oplossing is in feite heel simpel en ligt ook voor de hand. Volksvertegenwoordigers moeten te allen tijde afzetbaar zijn. Dus niet eens in de 4 jaar, maar gewoon iedere dag. Als een arbeider zijn werk niet naar behoren doet wordt hij door zijn werkgevers onverbiddelijk op straat gezet. Maar deze zogenaamde volkvertegenwoordigers mogen 4 jaar lang bedriegen, stelen en hun eigen belangen najagen, ten koste van de kiezers en de gemeenschap. Het is geen wonder dat niemand meer vertrouwen heeft in de politiek. Zakkenvullers en graaiers hebben immers de overhand en belonen zich zelf rijkelijk.

Maak ze afzetbaar en het beeld zal een heel stuk veranderen. Ze zullen iedere dag over hun schouders moeten kijken en rekening houden met hun kiezers. Doen ze niet wat was beloofd of zitten ze met hun vingers in de schatkist vliegen ze meteen de laan uit. En dat zonder wachtgeld natuurlijk want ook daar kan geen arbeider op rekenen. Als we alle volksvertegenwoordigers afzetbaar maken zullen ze zich misschien gedragen op een manier die met hun titel overeen komt. Doen ze dat niet zijn de consequenties er onmiddellijk, en worden ze vervangen. Een wijs man heeft ooit gezegd: “Vertrouwen is goed, maar controle is beter.” Als het om de huidige politiek gaat kunnen we beter zeggen: “Vertrouwen is naïef, controle is alles”.

donderdag 13 februari 2014

Hoe de ene leugen de andere najaagt



Het is bekend dat ministers en staatsecretarissen de grootste leugenaars ter wereld zijn. Ze leven en werken in een systeem waar leugens tot de heilige waarheid zijn verheven en de waarheid als iets wordt gezien dat je alleen gebruikt als het niet anders kan en het mes op je keel wordt gezegd. De partijen liegen tijdens de verkiezingscampagnes, en vervolgens weer tijdens formatie onderhandelingen, waarop de regeringsleugens volgen. Kortom, er wordt constant gelogen en bedrogen op een manier die aan totale arrogantie grenst. Maar een ding kan al die leugenaars fataal zijn, en dat is liegen tegen de eigen soort.

Dat zien we nu weer gebeuren rond de minister van binnenlandse zaken, Ronald Plasterk. Wat is namelijk het geval? Vorig jaar werd bekend dat er 1.8 miljoen telefoongesprekken en andere communicatie in Nederland waren afgetapt en opgeslagen. Dit zou gedaan zijn door de Amerikaanse NSA. In feite niet zo veel bijzonders want deze aartsgluipers luisteren alles af en slaan ook alles op. Maar dat het in Nederland was gebeurd zorgde natuurlijk voor ophef en Plasterk moest hierop wel reageren. Op zich kwam dat wel uit, want Plasterk, die altijd al de indruk van een zacht eitje maakt, vindt het leuk om over de inlichtingendiensten, die onder zijn ministerie vallen, te vertellen. Hij heeft waarschijnlijk niets anders en kan zo toch nog een beetje belangrijk doen. In de vraaggesprekken in de media en in het parlement gaf hij toe dat de Amerikanen voor het tappen verantwoordelijk waren en dat dit niet kan zonder Nederlandse toestemming. Hij wilde niet direct kritiek geven, maar was wel benieuwd naar een EU onderzoek naar de Amerikaanse spionageactiviteiten.

Daar leek het bij te blijven, ware het niet dat een groep Nederlanders een rechtszaak begon om deze Amerikaanse inmenging aan de kaak te stellen. Dat werd een probleem want als dit openlijk voor de rechter zou komen, zouden de Amerikaanse meesters zeker niet blij zijn met de Nederlandse regering. Daar komt nog bij dat de inlichtingendiensten volledig in het openbaar besproken zouden worden. Dat mocht natuurlijk niet. Vorige week werd dan ook plotseling bekend gemaakt dat niet de Amerikanen, maar de AIVD en de militaire inlichtingendienst de gesprekken hadden afgetapt. Het waren dus de Nederlanders geweest, en omdat dit binnen de wet zou zijn werd de bodem onder de rechtszaak uitgeslagen. Er werd wel bijgezegd dat de informatie met de Amerikanen was gedeeld. Men kon immers niet ontkennen dat al de data in Amerikaanse handen was geweest. Op deze manier hoopte men de rechtszaak van de baan te krijgen, maar er ontstond meteen wel een ander probleem. Als het de Nederlanders waren geweest die hadden getapt, had Plasterk daar openlijk over staan liegen. Hij loog bij Nieuwsuur en hij loog bij Pauw & Witteman. Maar wat nog veel erger was, hij had in het parlement staan liegen, en dit nooit rechtgezet. Dit is een schending van de code van leugenaars en wordt in die kringen hoog opgenomen.

Plasterk moest nu uitleg geven en als hem dat niet op de juiste manier zou lukken, kon zijn politieke kop rollen. Ondanks een breed gedragen motie van wantrouwen overleefde Plasterk uiteindelijk, maar hij is wel zwaar beschadigd. Hij mag nog even op zijn post blijven, maar de poten van zijn stoel vertonen al diepe sporen van de zaag. Nu al was het bijna zo ver gekomen dat Plasterk de nek werd omgedraaid om een schadelijk rechtszaak van de baan te krijgen. Het is dus duidelijk dat zijn jas aan een zeer wankele spijker hangt. Nog een misstap en het is over en uit.

Tijdens de onthullingen om de rechtszaak te blokkeren werd ook nog gezegd dat er geen gesprekken tussen Nederlanders waren afgetapt, maar dat het ging om terrorismebestrijding en de veiligheid van militaire vredesmissies. Dit is totaal ongeloofwaardig, want zo als iemand terecht opmerkte, als er zoveel is getapt moeten er wel heel erg veel terroristen rondlopen. En ook de bewering over militaire missies raakt kant nog wal. De kans dat ook dit allemaal weer gelogen is, is levensgroot.

Immers, de NSA tapt over de hele wereld en luistert zelfs regeringsleiders af. Is er dan echt iemand die geloofd dat ze dat in Nederland niet doen? Hoe naïef denken ze wel dat we zijn. Dat hele verhaal over de Nederlandse diensten is van begin tot het einde gelogen om een legaal tintje te geven aan de achterbakse en onderhandse methoden van de Amerikaanse imperialisten die denken dat de wereld hu eigen speeltuin is. De Nederlandse poedel wil het baasje in Washington zo graag een plezier doen dat hier zelfs een lijpe minister als mogelijk slachtoffer voor werd ingezet. De befaamde zondebok, dus. Moeten we nu medelijden krijgen met Plasterk? Zeker niet. Deze slapjanus heeft met zo veel graagte opgeschept over zijn banden met de inlichtingendiensten dat een flink oplawaai zonder meer op zijn plaats was. Hij is er eigenlijk nog te goed van af gekomen.

Daarmee is echter het probleem nog steeds niet uit de wereld. Er wordt afgeluisterd en er wordt getapt. Er wordt opgeslagen en onderzoek gedaan. Hiervan zijn we allemaal het slachtoffer, en zeker niet alleen dat handje vol terroristen. Zij zijn alleen maar het excuus om de hele bevolking in kaart te brengen en bedreigingen voor het kapitalistische systeem tijdig te ontdekken en uit te schakelen. Vervolgens wordt over dit alles gelogen als er een klein tipje van de sluier wordt opgelicht. Want dat we nog maar een heel klein topje van een gigantische ijsberg hebben gezien moet intussen wel aan iedereen duidelijk zijn.

Toch zullen al deze methoden het systeem uiteindelijk niet redden. Er zijn veel methoden om het grote oog en de grote oren van Washington te omzeilen. Als de vlam echt in de pan slaat, en dat gaat op een zeker moment zonder meer gebeuren, zullen ook de “dirty tricks” de machthebbers niet meer redden. Integendeel, de kans is groot dat hun eigen wapens dan tegen hen gebruikt gaan worden. Ook wij kunnen aftappen, hacken en wissen. Er is nog nooit een mens geweest die iets heeft uitgevonden, wat niet door een ander mens ongedaan kan worden gemaakt. Daar moeten de aftappers maar eens goed over nadenken.

Laten we intussen niet in de leugens en de provocaties van de vijand trappen. Volg het op de voet, raak er niet van in paniek en doe er waar mogelijk je voordeel mee. En kijk intussen met plezier naar het politieke leugenspel waar de leugenaars elkaar opvreten. Aan hen is niets verloren, immers, de volgende generatie van leugenaars dient zich al weer aan. Ze mogen nog even spelen, tot wij de speeltuin straks overnemen. De klok tikt, en dat weten deze systeemdienaren beter dan wij. Daarom zien we ook de paniek in hun ogen. En precies dat, is een prachtig schouwspel.

donderdag 6 februari 2014

Alarmfase I



Misschien is het nog bijna niemand opgevallen, maar het land is op dit moment in staat van paraatheid. Politie-eenheden worden samengetrokken en de wapens staan op scherp. Komt de revolutie er aan? Begint te heersende klasse hem nu echt te knijpen? Nee, het ligt anders. Eind maart zal in Nederland een nucleaire wereldtop worden gehouden waar meer dan 60 wereldleiders, of zullen we maar zeggen misleiders aan deel zullen nemen. Onder al deze uitgenodigde klaplopers en parasieten bevindt zich ook de Amerikaanse president Obama. Als dit soort figuren over de vloer komen is er natuurlijk extra beveiliging nodig, want de Nederlandse elite kan niet gebruiken dat een van deze “gasten” zo maar het loodje zou leggen. Men huilt al tranen met tuiten als een staatssecretaris als Weekers moet vertrekken als gevolg van zijn eigen blunders. Rutte zou het niet overleven als hij de Tweede Kamer zou moeten vertellen hoe het komt dat er een dode wereldleider aan zijn voeten ligt.

Dus moet de beveiliging flink omhoog geschroefd worden. In de dagen van de top zal Den Haag bijna onbereikbaar zijn. Er komen allerlei veiligheidszones, 13.000 agenten, de nodige soldaten en een echte luchtverdediging. Het is dus niet aan te raden om in die tijd in de buurt van Den Haag met skydiving aan de slag te gaan of het net aangekochte sportvliegtuig te gaan proberen. De kans is groot dat je uit de lucht geschoten wordt. Nu al beginnen de indianenverhalen in de pers op te duiken. Je kunt beter niet met de auto naar de Randstad komen, want een aantal verkeerswegen zullen worden afgesloten, en dat zou wel eens tot files kunnen leiden. Beter is om de trein te nemen, maar wordt er bij gezegd, stilstaande treinen zullen meteen worden weggesleept. Dat is dan weer een voordeeltje want over het algemeen staan er bij de NS meer treinen stil dan dat er rijden. En zit je eenmaal in een stilstaande trein kan het uren duren voordat er hulp komt. Nu zal dat dus wat vlotter gaan. Het kan wel, als men maar wil.

Ook brengt de pers steeds meer hitserige berichten waarin wordt voorspeld dat er kans is op grote demonstraties van tot geweld bereide demonstranten. Hier en daar wordt al gefluisterd over het Zwarte Blok. Dit Blok zou in Duitsland klaar staan om naar Nederland te trekken met als doel het feestje van de wereldheersers te verknallen. Bij deze berichten staan dan foto’s van oefenende ME’ers met stokken, honden, stroomstootwapens en vuurwapens. Als we het dus over tot geweld bereide personen hebben slaat dat eigen meer op deze smerissen dan op de eventuele demonstranten. Maar de tactiek is duidelijk; men is van plan om er hard op los te slaan en daar moet de publieke opinie al vast klaar voor gestoomd worden. De illusie van een reële dreiging worden opgewekt, zodat er later niemand gaat zeuren over gewelddadig politieoptreden. Daar komt bij dat de beelden en berichten ook een poging zijn om eventuele demonstranten te intimideren. Men wil immers geen tegenstand en geen protest. Verbieden kan nog niet, want dan zou de illusie dat we in een rechtsstaat en een democratie leven voor eens en altijd om zeep geholpen worden. Dus kiest men er voor om mensen die het er niet mee eens zijn maar gewoon in elkaar te knuppelen. Als dat dan uit de hand loopt begin je een onderzoek waar niemand ooit de uitkomst van zal weten. Probleem opgelost dus.

Natuurlijk zal dit alles niet voor niets mogelijk zijn. Als het halve land op zijn kop wordt gezet omdat de ziekmakers van deze wereld hier zo nodig een onderonsje moeten hebben gaat dat natuurlijk centen kosten. Wat de totale rekening voor deze onzin zal zijn is nog niet duidelijk, maar dat het om miljoenen gaat valt niet te betwijfelen. Kan dat dan zomaar, in deze tijd van bezuinigingen, waarin verzorgingshuizen worden gesloten, de gezondheidszorg wordt uitgehold, Groningen wordt leeggezogen en het ene na het andere bedrijf failliet gaat? Zeker kan dat, voor de feestjes van de wereld elite is altijd geld. Want veel meer dan dat is zo’n top niet. Gewoon een paar dagen vreten en zuipen op kosten van anderen, en van het ene mediamoment naar het anderen hollen. Maar dat moet kunnen. En mocht hier geen geld voor zijn worden er gewoon een paar extra verzorgingshuizen gesloten of wordt en nog meer gesneden in de thuiszorg, de sociale zekerheid en het onderwijs. Maakt niet uit waar het vandaan komt als de wereldmisleiders maar weer tevreden en volgevreten naar huis kunnen vertrekken. Dan kan men weer terug kijken op een geslaagd evenement.

De zogenaamde “gasten” krijgen de lusten en wij blijven, zoals altijd, met de lasten zitten. We hebben het dan over de gewone mensen. Niet de Nederlandse elite natuurlijk, met het Oranjegespuis vooraan. Die zullen zonder mankeren met de snuit in de trog zitten. Als we de balans opmaken van deze waanzin zien we dat we over de hele linie zullen verliezen. Het zal dus geen wonder zijn als mensen hier tegen gaan protesteren. De eerste plannen zijn al in gang gezet. Eigenlijk moest het hele land opstaan en deze complete oplichtersbende terugjagen naar waar ze vandaan zijn gekomen. Liefst met meenemen van onze eigen oplichters die hier ook niet meer welkom zijn.

Hoe groot is de kans dat een paar van deze wereldmisleiders tijdens de top in “de stad achter de duinen” toch nog naar de eeuwige jachtvelden zullen vertrekken, ondanks alle beveiliging? Dat is moeilijk te zeggen. Hier zijn ze niet welkom en ook in de landen van herkomst zien ze deze figuren liever gaan dan komen. Alles is dus mogelijk. Een ding is zeker; niemand zal een traan om deze ongenode gasten laten en nog minder om het systeem dat ze vertegenwoordigen. De hele elite wereldwijde leeft op gestolen tijd, vandaar ook dat ze door hele legers bewaakt moeten worden. Maar ook dat zal uiteindelijk niet helpen. De wereld is van ons, en niet van deze oplichters die hun gerechte straf niet zullen ontgaan. Dus; nucleaire top, rot op!!