Er wordt beweerd dat Nederland een
rechtsstaat is. Dat iedereen op dezelfde wijze gebruik kan maken van de
rechtbanken als er een geschil optreedt. Daar komt nog bij dat ook iedereen
recht heeft op een advocaat. Tenminste, dat is in theorie zo. De praktijk ziet
er heel anders uit. Er zijn maar weinig werkende mensen die zelf de kosten van
een advocaat kunnen betalen. Dat is niet verwonderlijk want advocaten zijn niet
karig als ze hun rekeningen opstellen. Om er voor te zorgen dat ook mensen
zonder vermogen een advocaat kunnen nemen is er het systeem van sociale
rechtsbijstand. Als iemand hiervoor in aanmerking komt word de advocaat betaald
door de overheid. Wel is er dan een eigen bijdrage verschuldigd.
Dat dit mogelijk is zit het kabinet
Rutte niet lekker. Immers de VVD filosofie is dat iedereen maar voor zichzelf
moet zorgen, en als dat betekend dat je geen advocaat kunt betalen heb je
gewoon pech gehad. De VVD bonzen vinden achter gesloten deuren dat gewone
mensen toch niets in de rechtbank te zoeken hebben. Dat moet voorbehouden
blijven aan de vermogende vriendjes die de duurste advocaten zonder problemen
kunnen betalen. Staatsecretaris Teeven heeft nu een begin gemaakt met het
uithollen van de sociale rechtsbijstand. In het vervolg zal er gekeken worden
of een zaak wel echt nodig is. Als dat niet het geval is in de ogen van Teeven
en consorten wordt er geen bijstand verleend. Daar komt nog bij dat de eigen
bijdragen enorm omhoog gaan. Dit om nog een extra barrière op te werpen die
mensen bij de rechtbank vandaan moet houden. Mensen die een sociaal minimum
inkomen hebben moeten zelf 200 euro bijbetalen, dat was 129. Iemand met een
minimum loon gaat 355 euro betalen, een verhoging van 167 euro.
Als deze bedragen niet op te brengen
zijn zit een advocaat er dus niet in. Teeven steekt niet onder stoelen of
banken dat het om een ordinaire bezuinigingsmaatregel gaat die de overheid 85
miljoen euro moet opbrengen. Hij vindt ook dat er veel te veel mensen naar de
rechter stappen. Dat moet maar eens afgelopen zijn, is zijn standpunt.
Coalitiepartner PvdA jammert wel een beetje dat het om een pijnlijke maatregel
gaat, maar een PvdA kamerlid vindt dat de verhogingen in de eigen bijdragen
gelukkig klein zijn uitgevallen. Wat je klein noemt. Dit soort figuren hebben
er natuurlijk geen enkele notie van wat het betekend om van een minimum inkomen
te moeten leven. Als je nauwelijks genoeg hebt om in je onderhoud te voorzien is
die 200 euro een onoverkomelijke hindernis. De gang naar de rechter zit er dan
dus niet in, hoe groot het ontrecht ook is dat je is aangedaan.
De kans is groot dat dit nog maar het
begin is, want uiteindelijk zal de hele sociale rechtshulp wel worden
geschrapt. Dan is de rechtbank weer het exclusieve terrein van de heersende klasse.
Op zich is het ook nu al moeilijk om je recht te halen als je niet uit de
bovenste laag komt. Klassenjustitie is een alom aanwezig verschijnsel. Teeven
wil dat nog wat verder uitbereiden. De feiten spreken voor zich. Als je als
gewone burger een groot bedrijf aanklaagt zul je het nooit winnen. Ten eerste
is het al bijna onmogelijk om aangifte te doen. Als de politie je niet
wegstuurt, zorgt het Openbaar Ministerie er wel voor dat de aanklacht
geruisloos wordt geseponeerd.
Mocht je toch de kans krijgen om je
zaak voor de rechtbank te brengen zul je al snel merken dat je geen enkele kans
maakt. Grote bedrijven hebben dure advocaten, die meestal ook nog goede banden
met de rechters hebben. Daar kan jou broodadvocaatje over het algemeen niet
tegen op. Daar komt nog bij dat rechters zonder uitzondering altijd de kant van
de grote bedrijven kiezen. Dus ook daar is de kans op succes erg klein. Een
uitgelezen zootje, trouwens, die rechters. De meesten zijn vrijmetselaar en
gelijktijdig natuurlijk ook trouwe dienaren van het systeem. Soms zie je een
enkele uitzondering, maar die overleven meestal niet lang. Het juridische
systeem heeft hekel aan figuren die uit de pas lopen. Als we naar al deze
feiten kijken moeten we al snel tot de conclusie komen dat de uitspraak dat
justitie blind is en dus geen onderscheid maakt een fabeltje is.
Mocht je dan door heel veel geluk en
misschien toch nog een sympathieke rechter je zaak winnen ben je er nog lang
niet. Meestal verlies je het weer in hoger beroep. Mocht je dat ook nog winnen,
en dat is echt een lot uit de loterij, dan verandert de overheid gewoon de wet,
en dan ben je weer terug bij af. Dit betekend niet dat je het niet moet
proberen. Zo lang de mogelijkheid bestaat moeten we gebruikmaken van wat er
wordt geboden en de grenzen daarvan opzoeken. Al is het alleen maar om het
systeem aan de kaak te stellen. Maar zoals gezegd, de kans gaat nu nog verder
afnemen als het gevolg van de ijzeren bezem van aartsreactionair Teeven.
Het gezegde “gelijk hebben is nog geen
gelijk krijgen”, geldt zondermeer voor de zogenaamde rechtsstaat. Ook hier
staat voor op dat een dikke geldbuidel recht kan kopen, terwijl iemand zonder
middelen in feite rechteloos is en nauwelijks kans maakt. En dit is niet alleen
een feit met betrekking tot de grote bedrijven. Ook de grote criminele bendes
hebben van justitie weinig te duchten. De banden die deze lieden hebben met
justitiefunctionarissen, en daar weet Teeven alles van, zorgen er voor dat ze
rustig hun gang kunnen gaan, ten koste van ons allemaal. Alleen als ze zich
tegen het systeem richten wordt er in gegrepen. Voorbeelden van dit alles zijn
er te over.
Dat onze rechten steeds verder worden
ingeperkt is een feit. Het is onderdeel van het streven om de werkende massa’s
weerloos en rechteloos te maken. Dit om effectief verzet tegen de
crisismaatregelen en andere vormen van repressie onmogelijk te maken. De heren
en dames die hier mee bezig zijn vergeten een ding. De strijd zal uiteindelijk
niet in de parlementen en ook niet in de rechtbanken worden uitgevochten, maar
op straat. En daar hebben we een grote kans op de overwinning. Daar kan zelfs
de klassenjustitie van Teeven en trawanten niets aan veranderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten